[mspayam]

نوشته اصلی توسط rezapor

باتشکرفراوان ازدوست عزیزمون که این آماررو داده باید عرض کنم که مقایسه فدرر با قهرمانان قبل ازسال 1975 که تنیس هنوز حرفه ای نشده بود به نظر من کار درستی نیست .چون قهرمانان بنام اون زمان مثل جیمی کانرز(109تایتل) وایوان لندل (94 تایتل ) و جان مک انرو(77تایتل ) طبق قانون اون زمان که قهرمان مسابقه رو مجاز میکرد درمسابقه فینال سال بعد بدون هیچگونه مسابقه قبلی فقط شرکت کنه و درحالتی که فینالیست با 6یا7 بازی خسته به بازی فینال رسیده بود و با قهرمان آماده وسرحال (بدون خستگی ناشی ازمسابقه)با جو کاملا حامی قهرمان مجبوب مردم اون زمان باید مسابقه می داد و معمولا هم می باخت کاردرستی نیست .بسیاری از قهرمانی های این سه ابرمرد فقط درهمین حالت به دست آمده .درحالت فعلی فقط می بایست اسطوره را با آغاسی - نادل - جوکوییج و اندی رادیک مقایسه کرد. وحتی اندی مورای و وارینانکا هم به خاطرتایتل های کم قابل آوردن دراین قیاس نیستند!!!
دوستان لطفا نظرات خودشون رو دراین ضمینه بیان کنند.
مچکرم .رضا ازآبادان
25فروردین 96

رضا جان،
این آماری که دوستمون داده بودن مربوط به دوران تنیس حرفه ای یا همون open era هستش. تفاوت این دوران با دوران قبلش در اینجاست که تا سال 68 بازیکن های حرفه ای تنیس حق شرکت در مسابقات گرند اسلم رو نداشتن. می تونین آمار کامل این دوران رو در این لینک ببینین:
Open Era tennis records – men's singles - Wikipedia

چیزی که شما در مورد حضور قهرمان سال قبل صرفاً در فینال سال جاری یه تورنمنت گفتین برای اون سه نفری که اسم آوردین درست نیست و این قانونی بود که در ویمبلدون تا سال 1922 اجرا می شد.