گفت وگو با تنیسور اسپانیایی به بهانه شروع یواس اوپن؛
نادال: قوی تر از گذشته هستم
دلارام عظیمی: چه کسی گمان می‌کرد که رافا نادال پس از مصدومیت طولانی مدت و دوری چندین ماهه از زمینهای تنیس، بازگشتی پرفروغ به این عرصه داشته باشد و حتی در زمینهای سخت (Hard Court) که همواره بزرگترین مانع او برای کسب موفقیت بوده اند هم درخشش کم نظیری ارائه دهد. پیش از این نادال در این زمینها فقط یک بار در نیویورک و یک بار در ملبورن قهرمان شده بود. اما او در این فصل با سه پیروزی در زمینهای سخت آمریکای شمالی که دو قهرمانی آخر پشت سرهم حاصل شد، حالا به مدعی اصلی قهرمانی در رقابتهای گرنداسلم نیویورک که از روز دوشنبه آغاز شده، تبدیل شده است. اما بین این نادال و تنیسوری که سال گذشته در اولین مسابقه خود در ویمبلدون برای اولین بار شکست خورد، فاصله زیادی وجود دارد. نادال دراین باره می‌گوید:«این روزها خوب بازی می‌کنم. توقف سال گذشته به من قدرتی فوق العاده داده و حالا از نظر ذهنی از همیشه آماده‌ترم و در زمان مناسب بهترین نمایش را ارائه می‌دهم. ضمن اینکه همچون همیشه با علاقه زیاد تنیس بازی می‌کنم»
میان آن رافا که در ایندیان ولز در ماه مارس قهرمان شد و این رافا که برای اولین بار دو مسترز 1000 پشت سرهم روی زمینهای سخت (مونترئال و سینسیناتی) را فتح کرده، چه تفاوتی وجود دارد؟ تفاوت های زیادی وجود ندارند. همه چیز به عوامل زیادی از جمله اعتماد به نفس، شرایط جسمانی و حریفان بستگی دارد.
پس از هفت ماه دوری از زمینهای تنیس به دلیل مصدومیت زانو، همه انتظار داشتند که نادال بیشتر در زمینهای خاک رس عملکرد بهتری داشته باشد. اما تو همیشه روی زمینهای سخت قوی تر ظاهر شده ای و دوباره به جایگاه دوم رده بندی ای تی پی بازگشتی. هشت ماه پیش گمان نمی کردم که در این شرایط قرار گیرم. هفت ماه خیلی سخت را سپری کردم و خیلی با فیزیوتراپم تمرین داشتم. او خیلی همراه با پزشکان در راه این بهبودی به من کمک کرد.
مبارزه روی زمینهای سخت شاید سخت ترین هدف تو بود و حالا که در این رقابت پیروز شدی، گمان می‌کنی این موفقیت را بیشتر مدیون ذهن یا شرایط فیزیکی یا تکنیک خودت هستی؟ همه این نبردها سخت بودند. الان می‌توانم بگویم که در شیلی در بازگشت دوباره به تنیس و در سائوپائولو خیلی زانوهایم درد می‌کردند، ولی باید ادامه می‌دادم. می‌دانستم که درد از بین نمی‌رود. پیروزی‌ها حاصل ذهن و فیزیک بدنی و تکنیک و البته شانس هستند.
از نظر تکنیکی و تاکتیکی چطور، تو که همیشه بهترین دفاع را در زمینهای سخت داشتی، حالا بهتر حمله می‌کنی؟ من روی چمن ، زمینهای سخت و خاک رس قهرمان شده‌ام و برای همین خودم را یک بازیکن صرفا متخصص روی خاک رس نمی دانم.
تا قبل از نیویورک تونی عمویت در اسپانیا ماند. مربی دوم تو در قهرمانی های مونترال و سینسیناتی چه نقشی داشت؟ نقش خیلی مهم داشت. مثل همیشه. ما زود به مونترال رفتیم تا تمرینات خاصی روی زمینهای سخت روی سرویس و والی داشته باشیم. از او تشکر زیادی می‌کنم.
بیشتر از بازی کردن روی زمینهای خاک رس لذت می‌بری یا زمینهای سخت؟
من از تنیس لذت می‌برم. این مهم است. مسلماً روی خاک رس راحت ترم.
چه چیزی یواس اوپن را منحصربه فرد می‌کند؟ من خیلی از این تورنمنت خوشم می‌آید. به نظرم خیلی مهیج است و بازی های شب در اینجا واقعاً خاص هستند. هیچ چیزی نیست که اینجا خوشم نیاید. عجیب است. شهرهای زیادی در دنیا دیده ام، ولی چیز زیادی از آنها نمی دانم برای اینکه فقط برای تنیس بازی کردن آنجا می‌روم. اما نیویورک را خوب می‌شناسم و شهری است که آن را دوست دارم.
Rafael-Nadal-US-Open-2010.jpg
بهترین نادال را در چه سالی در یواس اوپن دیده ایم؟ گمان می‌کنم سالی که قهرمان شدم، سال 2010 خیلی خاص بود. من بدون اینکه اعتماد به نفس بالایی داشته باشم، به نیویورک آمدم و پس از یک تمرین با خوان موناکو روی زمین مرکزی حس خوبی داشتم. سال بعد هم که در فینال به نواک باختم، در فرم مطلوبی بودم. البته آن آخرین سالی بود که در یواس اوپن بازی کردم.
منبع: قدس آنلاين