یه تعدادی عکس از گذشته و حال بازیکن های موفق در تنیس آزاد امریکا پیدا کردم و در پست قبلی قرار دادم. ازین به بعد هم سعی می کنم عکس های بیشتری ر به شکل بالا در متن قرار بدم. اگه پیشنهاد یا انتقادی هم دارین ، مطرح بفرمایید...
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ابتدا مروری بر سال 97 : در سال 97 پیت سمپراس ، مدافع عنوان قهرمانی در دور 4 ام در 5 ست به کوردا از جمهوری چک می بازد. گوران ایوانیسویچ ، تیم هنمن و یوگنی کافلنیکوف هم در همان دور های ابتدایی حذف می شوند و از 4 سید برتر فقط مایکل چانگ امریکایی به 1/4 نهایی راه پیدا می کند. او پس از اینکه به سختی بر سدریک پیولاین و مارسلو ریوس غلبه می کند ، در مرحله نیمه از آماده ترین بازیکن تورنمنت یعنی پاتریک رافتر شکست می خورد. رافتری که به جر دیدار دور چهارمش با آندره آغاسی -که در 4 ست به پیروزی می رسد - در بقیه بازی ها 1 ست هم از دست نمی دهد و به فینال می رسد. در سمت دیگر هم گرگ روزدسکی از بریتانیا با شکست کرایچک و بیورکمن به مهم ترین افتخار دوران ورزشی اش یعنی فینال یو اس اپن می رسد. در بازی فینال هم همانطور که در پست قبل اشاره شد ، رافتر در 4 ست روزدسکی را شکست می دهد و نخستین گرند اسلم خود را کسب می کند.
سال 1998
حواشی تورنمنت : پاتریک رافتر در مسترز های راحرز کاپ و سینسیناتی (که آن زمان با نام های دیگری برگزار می شدند) قهرمان می شود. در مسترز اول سمپراس در 1/4 نهایی در دیداری نزدیک به رقیب دیرینه اش آندره آغاسی می بازد و رافتر در فینال با شکست کرایچک هلندی که آغاسی را در نیمه نهایی حذف کرده قهرمان می شود. در مسترز دوم هیجان بیشتر می شود و سمپراس و رافتر با شکست مقتدرانه حریفان خود به فینال می رسند. در این بازی سمپراس که برتری محسوسی دارد در ست اول 6-1 پیروز می شود ، اما دو ست بعد را با نتایج 7-6 و 6-4 شکست می خورد و در حالی که مستحق تر به نظر می رسد ، قهرمانی را به رافتر واگذار می کند. سمپراس - که در آن زمان 11 گرند اسلم را کسب کرده بود - در پایان بازی رفتار مناسبی از خود نشان نمی دهد و مغرورانه در پاسخ به این سوال که " تفاوت تو و پاتریک در چیست ؟ " می گوید : 10 گرند اسلم...! و آن جمله معروف را اضافه می کند :
"When I see him holding the US Open trophy, it pisses me off," Sampras says, which may appear selfish on the part of the great American, who once remarked that the difference between himself and Rafter was "10 Grand Slam titles".
هم چنین ، هموطن او یعنی جان مک انرو ، رافتر را قهرمان اتفاقی یک گرند اسلم می خواند و در آستانه یو اس اپن فشار ها بر رافتر افزایش می یابد...
البته رافتر هم از جواب در نمی ماند :
That incident in Cincinnati was at the root of a recent spat between Rafter and Sampras. While Rafter was able to laugh off John McEnroe's comment that he was a "one-Slam wonder," ... he took exception to what he perceived as Sampras's reluctance to show respect to an opponent. That is what really upsets me about him," Rafter said, "and the reason why I try to piss him off as much as I can."
گرند اسلم آزاد امریکا - 1998 :
با شروع یو اس اپن ، رافتر در آستانه کسب یک رکورد مهم در open era قرار می گیرد : فتح یو اس اپن و دو مسترز قبل آن در یک سال. بعد ها و به دلیل حواشی گفته شده در بالا ، یو اس اپن 98 به دو قسمت تقسیم می شود : بازی نیمه نهایی بین سمپراس و رافتر (که از آن به عنوان یکی از بهترین و زیباترین بازی ها در تاریخ تنیس یاد می شود ) و بقیه بازی ها!
کوارتر اول :
در دور چهارم ، پیت سمپراس در 3 ست مارات سافین را می برد و حریف کارول کوچرا از جهوری چک می شود که در این مرحله آندره آغاسی را در 5 ست شکست داده است. در 1/4 نهایی سمپراس در 3ست پیروز می شود و به نیمه نهایی راه پیدا می کند.
کوارتر دوم :
پاتریک رافتر و قهرمان سال قبل در بازی نخست خود در حالی که 2-0 از هشام اراضی مغربی عقب است ، به بازی بر می گردد و 3-2 پیروز می شود. در آن بازی رافتر در یکی از زیباترین امتیازهای آن سال ، رالی هیجان انگیزی را با یک لاب فوق العاده ختم می کند. او با شکست حریفانش از جمله ایوانیسویچ در دور 4 و در 4 ست به 1/4 نهایی راه پیدا می کند. در دیگر سمت ، یوناس بیورکمن با حذف حریفانی چون سدریک پیولاین ، سانتورو و سیمرینک حریف رافتر می شود و در 3 ست شکست می خورد تا نبرد تاریخی رافتر - سمپراس در نیمه نهایی شکل بگیرد.
کوارتر سوم :
در این قسمت توماس یوهانسون سوئدی با شکست کرایچک و کافلنیکوف ، و مارک فیلیپوسیس استرالیایی با شکست تیم هنمن از بریتانیا به 1/4 نهایی می رسند که فیلیپوسیس در دیداری زیبا و نفس گیر در 5 ست یوهانسون را می برد و رهسپار نیمه نهایی می شود.
کوارتر چهارم :
در این قسمت که به وضوح نسبت به بقیه قسمت ها از سطح پایین تری برخوردار است ، کارلوس مویا از اسپانیا به سختی و با شکست چانگ و گمبیل میزبان ، و مگنوس لارسون سوئدی با شکست مارسلو ریوس به 1/4 نهایی راه پیدا می کنند. در این بازی مویا در 3 ست پیروز شده و حریف فیلیپوسیس در نیمه نهایی می شود.
در مرحله نیمه پایانی ، مارک فیلیپوسیس در 4 ست کارلوس مویا را شکست می دهد و به اولین فینال گرند اسلم خود راه می یابد.
بازی سمپراس - رافتر :
زیباترین بازی سال و یکی از دیدنی ترین بازی ها در تاریخ تنیس. دیدنش به هر فرد علاقه مندی به تنیس کلاسیک و سبک سرو و والی توصیه می شود. من خودم قبلا بازی کامل را با گزارش جان مک انرو دیدم و بارها آن را دوباره تماشا کردم و هنوز برایم جذابیت بسیار بالایی دارد...
در ست اول همه چیز برابر پیش می رود ، تا امتیاز 8-8 در تایبرک. در این امتیاز سمپراس با یک پسینگ شات عالی ، مینی برک را کسب می کند. در امتیاز بعدی این بار رافتر پسینگ شات می زند ، اما سمپراس به زیبایی توپ را برمی گرداند... رافتر سریعا به دنبال توپ می دود ، اما در حالی که همه منتظر یک فرهند وینر هستند ، توپ با بدشانسی رافتر به لبه تور اصابت می کند و سمپراس فاتح ست اول می شود. شادی سمپراس و تماشاگران حکایت از اهمیت بالای مسابقه دارد. مک انرو در پایان این ست می گوید : " سمپراس دارد از یک تنیسور بزرگ به قهرمان ملی تبدیل می شود. "
در ست دوم ، رافتر با تیزهوشی و خوش شانسی از برک شدن می گریزد و با برک نمودن سمپراس 6-4 پیروز می شود. در ست سوم و پس از حدود 2 ساعت رافتر برک می شود. سمپراس یک بار دیگر این کار را انجام می دهد و 6-2 این ست را به سود خود به پایان می برد و در آستانه فینالی دیگر قرار می گیرد. البته او در اواسط بازی دچار مصدومیتی جزئی می شود ، چیزی که تا پایان بازی جان مک انرو بیش از خود سمپراس بر آن تاکید دارد...! در ست چهارم رافتر فوق العاده کار می کند ، به طوری که سمپراس در سرو رافتر کمتر از انگشتان یک دست امتیاز می گیرد... در این ست رافتر 6-4 پیروز می شود تا کار به ست آخر کشیده شود. در ست پنجم ، رافتر در ابتدای بازی سمپراس را برک می کند و در گیم 9 (سرو سمپراس) در حالی که بازی 5-3 است ، با کسب 4 امتیاز پیاپی فاتح این نبرد سخت می شود و برای دومین بار پیایپ به فینال آزاد امریکا راه می یابد. در اواخر بازی ، رافتر حدودا 85% سرو و والی خود را به امتیاز تبدیل می کند.
در این بازی که نبرد یکی از بهترین سرویس زنان تاریخ تنیس (سمپراس) و یکی از ماهرترین و کم اشتباه ترین والیر هاست (رافتر) ، پاتریک رافتر در شاید بهترین نمایش بکهند در آن سال ها سمپراس را جلو چشم هموطنانش و جان مک انرو بزرگ و شگفت زده ، شکست می دهد. این بازی در واقع پیروزی بکهند رافتر و تلاش و دوندگی او بر قدرت ، هوش و فورهند سمپراس است. رافتر انواع و اقسام بکهند را به زیباترین و کم اشتباه ترین شکل ممکن اجرا می کند : بکهند والی ، بکنهد ریترن ، بکهند پسینگ شات ، بکهند کراس کورت ، بکهند لاب ، بکهند اسمش و ... . امتیاز آخر بازی هم یک بکهند پسینگ شات است...
در نخستین فینال استرالیایی در یو اس اپن پس از 28 سال و در حالی که رافتر بعد از فیلیپوسیس بازی کرده و برای ریکاوری از بازی سنگین مقابل سمپراس کمتر از 24 ساعت فرصت دارد ، در یک نمایش خارق العاده دیگر که تنها با 5 آنفورس ارور همراه است (نزدیک ترین به رکورد 2 آنفورس ارور جان مک انرو در برابر کانرز) در 4 ست و با نتایج 6-3 ، 3-6 ، 6-2 و 6-0 ، هموطن خود را شکست می دهد و از عنوان قهرمانی خود دفاع می کند و بافتح همزمان یو اس اپن و دو مسترز قبل از آن به طور همزمان در یک سال ، رکوردی تاریخی از خود به جای می گذارد. او در پایان با ترفندی از پاسخ به سوالات در مورد اظهار نظر های سمپراس و مک انرو طفره می رود و می گوید : " من فقط یک گرنداسلم دیگر بردم و الان بسیار خوشحالم و به چیز های دیگر فکر نمی کنم! "
روز بعد در مجله تایمز مقاله در ستایش رافتر و انتقاد از سمپراس و مک انرو منتشر می شود که در آن به شکل طعنه آمیزی آمده است : " حالا رافتر دو گرند اسلم اتفاقی دارد و تفاوت او با سمپراس 9 گرند اسلم است! "
این لینک مربوط هست به بازی های مهم تنیس آزاد امریکا در دهه 90 برای دانلود. کلا سایت خوبیه و تقریبا همه بازی های مهم تاریخ تنیس درش وجود داره. (با سپاس از آندرس عزیز)