خطاب به دوستان فدرری ای هم که دیگه طاقت باخت اسطوره رو ندارن و همصدا با دیگران دارن می گن که اسطوره باید بازنشسته بشه باید بگم که طرفدار یه بازیکن بودن به مفهوم اینه که در روزهای سختش هم آدم طرفدارش بمونه. فدرر از 2009 (حالا شاید قبلترش هم گفته باشه ولی من از 2009 رو مطمئنم) گفته که من می خوام تا 2016 بازی کنم. حالا شاید توی این 3-4 سال آخر دیگه به خوبی قبلش بازی نکنه و نتونه افتخارات گذشته اش رو تکرار کنه، ولی این دلیل نمی شه که ماها بهش گیر بدیم و بگیم دیگه وقتشه بازنشست بشی. اون با اون همه پولی که داره نیازی به بازی کردن نداره، ولی این شور و اشتیاق و علاقه اش به تنیسه که باعث می شه به بازی کردن ادامه بده. همونطور که خود فدرر قبلاً گفت "تنیس سرگرمی ای بود که برای من به شغل تبدیل شد، من از تنیس بازی کردن لذت می برم، اما عده ای فقط به دنبال داستان های موفقیت آمیز هستند."
از طرف دیگه فدرر هم که عملاً واسه ی طرفداراش سنگ تموم گذاشته و اون همه رکورد دست نیافتنی از قبیل سیصد و خورده ای هفته به عنوان نامیر وان بودن رو از خودش به جا گذاشته که بازیکن های همدوره اش عمراً بتونن بشکنن، پس به جای اینکه از باخت هاش ناراحت بشیم و غر بزنیم که دیگه وقت بازنشستگی و این حرفاً شاید بد نباشه از اینکه هنوز دوران بازی فدرر تموم نشده و وجود اسمش در قرعه کشی باعث می شه که با هیجان بازی هاش رو دنبال کنیم، لذت ببریم.
|