نقل قول:
نوشته اصلی توسط behsen
با احترام به بهترین تنیسور تاریخ اما نگاهی میندازیم حریفان فدرر در فینال 10 گرند اسلم اولی که منجر به قهرمانیش شد : مارک فیلیپوسیس، مارات سافین، اندی رادیک، لیتون هیوئیت، مارکوس باغداتیس، فرناندو گونزالز ، آندره آغاسی
هیوئیت که مثلا بهترین تنیسور ابتدای دهه گذشته بود در یکی از یکطرفه ترین فینال های تاریخ گرند اسلم 2 ست بیگل شد در یو اس 2004. فیلیپوسیس 40 بار تو گرند اسلم ها شرکت کرده و 35 بارش قبل از کوارتر حذف شده. آندره آغاسی تو فینال یو اس 2005 تقریبا 36 سالش بود! فرناندو گونزالز فقط همون یک بار در استرالیا 2007 مقابل راجر به فینال گرندها رسید و بس، مارکوس باغداتیس یکی از ضعیف ترین فینالیست های تاریخ گرنده که حتی از رسیدن به دور سوم و چهارم مسترز ها هم عاجزه، اندی رادیک بیچاره هم که به صورت پیش فرض از پیش بازنده بود مقابل فدرر، جوری که ویمبی 2009 راجر هر چقدر بهش تعارف کرد رادیک قبول نکرد!!
حالا انصاف بده، فدرر 33 34 ساله حریف قدرتمند تریه یا اینایی که بالا برات لیست کردم؟!
اینها حریفان فدرر در فینال گرنداسلم تا سال 2007 بودند، از 2008 به بعد فدرر تو 12 فینالی که بازی کرده 7 تاشو باخته. ضمنا 5 تا از این 7 فینالی هم که باخته تا قبل از 30 سالگیش بوده و بهونه ی سن و سال خیلی قابل پذیرش نیست.
به جرات میتونم بگم همین اندی ماری تنیسور بهتری نسبت به حریفان فدرر تو 4 5 سال اول دوران اوجشه، اگه کارنامه هیوئیت و رادیک که بهترین تنیسورهای اون زمان بودن رو با هم جمع کنی تازه اندازه ی اندی ماری 28 ساله میشه!
|
با اینکه از جوکوویچ هم خوشم میاد ولی قلبم شکست با این حرفا
چون اینایی که گفتی اسطوره های نسل بچگی ما بودند.
باقداتیس و هیوئیت بعد از مصدومیت رو بذاری کنار بقیه خدا بودند. سرویس های فیلیپوسیس رو نمی شد اصلا ریترن کرد. تا قبل از ایزنر و مائو، رکورد ایس تو یه بازی دستش بود. سافین روی هر دو تا ساید فلت بازی می کرد و خدا شاهده تا همین امروز کسی رو ندیدم اینقدر از روی بیس لاین تهاجمی بازی کنه. رادیک که از اسم کاربریم معلومه چقدر دوستش دارم. طرف 10 سال توی تاپ 10 بوده. پشت سر هم. تازه فکر کنم رادیک و سافین جلوی نواک رکورد هد تو هد برنده دارند که جلوی فدرر نداشتند. هیوئیت و بغداتیس قبول ولی اونا هم هر وقت رسیدند فینال خوب بودند. همون سالی که فدرر باقداتیسو تو فینال استرالیا زد، قبلش باقداتیس نعلبندیانو زد. اون هم تو شرایطی که 2-0 عقب بود. فرناندو گونزالز که همین دربارش بس که راکتو می گرفتند جلو فورهندش زه پاره می کرد.تازه هر 3 تا مدال المپیک رو هم داره.آغاسی هم آره. تو 34 سالگی خورد به پست فدرر ولی حتی الآن اگر بازی های دوستانه ای که انجام می ده رو ببینی (دو ماه قبل با توماس موزتر تو اشتوتگارت بازی کرد) می فهمی چقدر تنیس باز کاملی بوده. یه چیزی مثل نواک همین امروز ولی به نظر من فورهند و بکهندش بهتر بودند. به خصوص فورهندش. تازه آغاسی سال بعد از فینال فدرر تو آخرین برد یو اس اوپنش تو شرایطی که کمرش مصدوم بود تو 5 ست باقداتیس که جز تاپ سیدها بود رو برد.
از وقتی من تنیس می بینم (حدود 2002 و اون ورا) تو هیچ دوره ای تنیس مردان ضعیف نبوده. چرا. تو زنان هر وقت سرنا مصدوم می شد همه لات می شدند و حتی چیاوونه هم گرند می برد ولی تو مردان اینجوری نبوده.من فکر می کنم حتی اگر فدرر و نادال و جوکوویچ هم برند نسل بعدی باز خوب باشند.