پاسخ : آرثور اش
سپتامبر 1972 اش برای دومین بار به فینال یو اس اوپن رسید . در پیکار با ایلی ناستاسه 2 - 1 پیش افتاده بود و در ست چهارم هم 4 -1 جلو بود ولی در پایان پس از پنج ست مغلوب شد . این شکست مایوس کننده ترین باخت آرثور در کریر ورزشی اش بود ، وی در حالیکه چندان فاصله ای با پیروزی نداشت ، بازنده زمین را ترک کرد ، در مراسم اهدای جام پس از بازی از برخی حرکات عجیب و غریب ناستاسه برانگیخته شده بود ، اش از بنیاد گزاری اتحادیه ی تنیس بازان حزفه ای حمایت کرد و در 1974 رییس انتخابی این نهاد شد . در جون 1973 آرثور اش همراه سیزده تن از بازیکنان سید بندی شده و 81 بازیکن حرفه ای تنیس ویمبلدون را در پی محرومیت نه ماهه ی نیکولا پیلیچ بایکوت کردند . دلیل این تحریم حمایت از پیلیچ به عنوان عضوی از ATP بود . البته این بایکوت قدرتمند بیش از هر چیز روحیه ی همکاری جمعی نهاد نوپای اتحادیه ی تنیسورهای حرفه ای را نشان می داد که دیگر به سادگی نمی توان چیزی را به تنیس بازان حرفه ای دیکته کرد . در نوامبر 1973 ، دولت وقت افریقای جنوبی که به دنبال پیوستن به جنبش المپیک بود ، برای نخستین بار تقاضای ویزای اش را پذیرفت و آرثور توانست در اوپن افریقای جنوبی شرکت کند . وی در این تورنمنت به فینال هم رسید ولی مغلوب جیمی کانرز شد ولی در دابل در کنار تام اوکر قهرمان شد . با وجود تحریمهای سنگینی که علیه ورزش افریقای جنوبی اعمال می شد ، اش باور داشت که حضور در این مسابقات بسیاری از نگاه های مرسوم کلیشه ای را دگرگون خواهد کرد و به پیوستن افریقای جنوبی به جنبش المپیک و از میان برداشتن آپارتاید یاری رسان خواهد بود به همین دلیل در 1974 هم دوباره در این تورنمنت حاضر شد و به فینال رسید گرچه باز هم مغلوب جیمی کانرز شد . بعدها در 1977 در یو اس اوپن در مقابل جمعیتی از هواداران بایکوت افریقای جنوبی از تحریم حمایت کرد چرا که قصد داشت در تورنمنت تنیسی بلیط هایی را برای جمعی از جوانان افریقایی خریداری کند ولی وی را به بخش خاص افریقایی ها فرستادند . اش این مسایل را رسانه ای کرد و از اخراج افریقای جنوبی از دیویس کاپ و مسابقات تنیس حرفه ای دفاع کرد . در می 1975 با شکست بیورن بورگ در مسابقات پایان فصل WCT در دالاس تگزاس قهرمان شد . در جولای 1975 آرثور اش در نهمین حضورش در ویمبلدون به فینال رسید و نخستین فینال تمام امریکایی ویمبلدون را از 1947 مقابل مدافع عنوان قهرمانی جیمی کانرز به انجام رساند . اش سید ششم بود و تا 32 سالگی چند روزی بیشتر فاصله نداشت و تا پیش از آن کانرز را نبرده بود ، جیمی کانرز هم در شش راند پیشین حتی یک ست را هم از دست نداده بود و شانس جدی قهرمانی بود ولی آرثور اش توانست با یک بازی کامل و کم اشتباه در چهار ست کانرز را شکست دهد و قهرمان اوپن امریکا شود . وی همراه تونی روش در ژانویه ی 1977 دابل اوپن استرالیا را هم برد . اش در دسامبر 1979 پس از جراحی قلب عملا تنیس را کنار گذاشت و خداحافظی رسمی اش در آپریل 1980 در 36 سالگی بود . در کارنامه ی ورزشی اش 818 برد ، 260 باخت و 51 عنوان قهرمانی دیده می شود . اش تا به امروز تنها بازیکن مرد سیاه پوستیست که در ویمبلدون ، یو اس اوپن و اوپن استرالیا قهرمان شده و همراه یانیک نوای فرانسوی تنها بازیکنانی از تبار افریقایی هستند که فاتح گرند اسلم شده اند . اش سه سال پیاپی از 1968 تا 1970 هم به تیم ایالات متحده کمک کرد تا فاتح دیویس کاپ شوند . جک کرامر در زندگی نامه ی خود نوشتش به سال 1979 ، آرثور اش را یکی از 21 بازیکن برتر تاریخ تنیس خوانده است .
|