پدر سرو و والی ، جان آلبرت کرامر یکم آگست 1921 در لاس وگاس نوادا در خانواده ای از طبقه ی کارگر دیده به جهان گشود . در سیزده سالگی با خانواده اش به سن برناردینو کالیفرنیا نقل مکان کردند . پس از دیدن بازی الزورث وینس بهترین تنیسور وقت جهان ، جک تصمیم گرفت روی تمرکز کند . در 1944 با همسرش به نام گلوریا ازدواج کرد ، صاحب پنج فرزند شد به نامهای باب ، دیوید ، جان ، مایکل و ران . آنها در بل ایر کالیفرنیا زندگی می کردند . او تصمیم به سرمایه گزاری در تنیس گرفت و حتی در سال 1948 راکت ویلسونی با امضای جک کرامر محبوب ترین و پرفروش ترین راکت تنیس آن روزها شد ، گویا تا 35 سال بعد یعنی 1984 این راکت همچنان تولید می شد و بسیار پرفروش بود . از دیک اسکین تنیس را آموخت و در تورنمنت های رده ی سنی پایه شرکت کرد . به خاطر مهارت و استعدا بالایش در تنیس با وجود کمبود های مالی خانواده با راهنمایی های رییس انجمن تنیس کالیفرنیای جنوبی به لوس انجلس تنیس کلاب راه یافت . جک ساعتها در روز مسیر خانه شان در منوته بلوی کالیفرنیا را برای رسیدن به باشگاه و بورلی هیلز تنیس کلاب می پیمود . وی توانست با تنیسورهای بزرگی چون الزورث وینس ، بابی ریگز و بیل تیلدن بازی کند . در 1938 قهرمان پسران ایالات متحده شد و گاهی در تورنمنت های روی چمن مردان در شرق امریکا بازی می کرد . بازیکنانی چون الوود کوک و هم بازی دبیرستانش جورج ریچاردز را شکست داد و از بازیکنانی چون آرثور مارکس شکست خورد . در 1939 نخستین بازی اش را در فینال گروه جهانی برای تیم دیویس کاپ ایالات متحده مقابل استرالیا انجام داد . همرا جو هانت بازی دابل را در برابر جان برامویچ و آدرین کوییست واگذار کردند . در سالهای 1946 و 1947 در تیم برنده ی امریکا حاضر بود و در هر دوسال استرالیا را در دیدار پایانی شکست دادند ، جک هر چهار بازی انفرادی اش را برد. در طی جنگ دوم جهانی در گارد ساحل یایالات متحده خدمت می کرد و اثرات جنگ تقریبا تنیس را در سطح بین المللی تعطیل کرده بود . گرچه تورنمنت هایی در داخل امریکا برگزار می شد و کرامر جوایزی هم در این مسابقات دریافت می کرد . جک در نوامبر 1947 حرفه ای شد و در 26 دسامبر همان سال پس از بردن ویمبلدون و قهرمانی امریکا در مدیسون اسکوئر گاردن رو در روی بابی ریگز قرار گرفت . 15114 نفر بازی را از نزدیک تماشا کردند . کرامر این بازی را باخت ولی در مجموع در این پرو تور 69 - 20 پیروز شد و در شش سال سپسین رنک یک حرفه ای ها لقب گرفت . در 1954 بازنشست شد تا تور حرفه ای اش را ترویج کند . در زندگی نامه ی خودنوشتش به سال 1979 با عنوان The Game: My 40 Years in Tennis, هلن ویلس مودی را بهترین تنیسور زنی می خواند که تا آن زمان دیده بود . " .. او قهرمان جهان بود وقتی پانزده ساله بودم و با وی بازی کردم ، او هفت بار در فارست هیلز و هشت بار در ویمبلدون قهرمان شده بود ... من او را بردم ولی هلن خوب بازی کرد . بایی ریگز و جک کرامر ، سارا پالفری کوک و پائولین بتز را متقاعد کردند تا حرفه ای شوند . قهرمان استرالیا 1947 دینی پیلز و سمی فاینالیست چهار باره ی قهرمانی امریکا پانچو سگورا هم در اواخر 1947 به تنیس حرفه ای پیوستند . کرامر سرو و فورهند بسیار خوبی داشت ولی در فهرستی که از بهترین بازیکنان ارایه داده است نامی از خودش نبرده است . کرامر در 1954 به خاطر مشکلات آرتروز تنیس را عملا کنار گذاشت گرچه گاهی در سالها یبعد با کن رزوال و لیو هود بازیهایی انجام می داد . جک کرامر دوازدهم سپتامبر 2009 در هشتاد و هشت سالگی در بل ایر لوس انجلس به خاطر بیماری سرطان درگذشت . وی در 1968 به تالار مشاهیر تنیس جهان وارد شد . اوپن تنیس لوس انجلس از 1979 تا 1981 از بهر تلاشهای وی در دهه ی پنجاه جک کرامر اوپن نام گرفته بود .
