حقیقتا یکی از معدود دفعاتی بود که از حذف شدن رقبای بزرگ و اصلی نواک اینقد ناراحت شدم. از اینکه یه بازیکن بزرگ که اخلاق و شخصیت خیلی خوبی هم داره رو اینجوری در گوشه ی رینگ و تو موضع ضعف دیدم حس خوبی نداشتم و ندارم. هیچوقت یادم نمیره نادال حتی وقتی با اختلاف از رقیب جلو بود و بردش مسجل شده بود هم از کوچیکترین موقعیت ها به سادگی نمیگذشت، اما الان حتی توی مهمترین لحظات بازی هم دابل فاولت میده و فورهنداش توی در و دیواره! نادال رو با رالیهای عالی، پسینگ شاتای کم نقص و فورهندای نابود کننده میشناختم، اما الان به معنای واقعی هیچی نداره، هیچ! یه بازیکن خیلی معمولی، در حد بقیه اسپانیایی های فعلی. واقعا تعجب آوره چنین افتی، و عجیب تر از اون اصرار روی موندن عمو تونی. دیگه هیچ بهونه ای واسه عوض کردن مربیش نداره نادال، حتی همون کارلوس مویا رو هم بیاره جای تونی دیگه بدتر از این نمیتونه نتیجه بگیره واقعا
اما ورداسکو هم امروز خیلی خوب بازی کرد، ضرباتش همه عمیق، جوری که نادال تو بیس لاین حبس شده بود، آخر کار دیگه ریترنا رو خط فرود میومد! یه مدت نادال رو به بادی سرو آورد تا حدی هم جواب گرفت و دو ست رو برد، اما توی ستهای بعدی این کار جواب نداد ریترنای ورداسکو مث موشک تاماهاوک میومد سمتش
فد و جوکو هم که راحت اومدن بالا، خیلی به خودشون فشار نیوردن، این چانگ که نواک باهاش بازی کرد همونی بود که تو یو اس نفس واورینکا رو گرفته بود و هر سه ست رو به تای برک کشوند، اما جوکو کاملا مدیریت کرد بازیو و با کمترین فشار تموم کرد، جالب ترین نکته این بازی هم گیم پنجم ست دوم بود(اگه اشتباه نکنم) که 10 بار دوس شد
اما بدترین بازی که دور اول دیدم بازی ماری-زورف بود، این زورف خیلیا ازش به عنوان استعداد آینده تنیس نام میبردن، اما اینقد آماتور و مسخره بازی کرد که واقعا اعصابم بهم ریخت، انگار اومده پیکنیک با داداش کوچیکش داره بازی میکنه
استاد واورینکا هم که همین الان با یه Retired زیبا شروع کردن تورنومنتو، تا نشون بدن کماکان نسبت خویشاوندی نزدیکی با لوک خوش شانس دارن
سیمونا جون هم اونور حذف شد، واقعا ما رو باش دلمونو به کی خوش کرده بودیم!
اینم مدافعان عنوان قهرمانی که امسال هم بیشترین شانس رو برای تکرار قهرمانی دارن
نکته ی جالبی که از این عکس دستگیر من شد اینه که عضله ی دو قلوی ساق سرنا از عضله ی چهارسر رونش بزرگته! که اینم نکته ایه واسه خودش!