[PowerVu]

نوشته اصلی توسط meysam94

سلام میخواستم بپرسم ما ایرانیا نمیتونیم در مسابقاتی مثل ازاد استرالیا و ازاد امریکا و .... شرکت کنیم یااینکه اصلا توانایی شرکت در اون مسابقات رو نداریم

درود بر شما

چرا دوست عزیز می‌تونیم مثل تمام ورزشکاران جهان اما شرط داره...

و شرطش اینه که «باید» برای رسیدن به گرند اسلم، سلسله مراتب رو طی کنیم.
یعنی اول باید به ترتیب در سطح مسابقات فیوچرز، سپس مسابقات در سطح چلنجر، سپس در سطح ATP رقابت کنیم تا بازیکنی در سطح حرفه‌ای جهان بشیم و بعد از اون فرصت حضور در گرند اسلم رو خواهیم داشت.

در ایران به تنیس اهمیتی که باید داده بشه، نمی‌شه. زیر ساخت‌ها و سخت افزار لازم برای رشد و پیشرفت در این ورزش زیر صفر هستند. تمام این قهرمانان جهان که در مسابقات گرند اسلم بازی‌هاشون رو ملاحظه می‌فرمایید، از سنین حدود 7 سالگی تنیس رو شروع کرده‌اند و سپس در بهترین آکادمی‌های حرفه‌ای، الفبای این ورزش رو از پایه یاد گرفته‌اند و این روند رو به رشد رو به صورت مداوم ادامه داده‌اند تا به این سطح رسیده‌اند.

در تنیس حرفه‌ای به جز موارد استثنایی مثل اعطای Wild Card یا صعود از دور انتخابی، یک بازیکن باید در جدول رده بندی جهانی دارای رتبه خوب و زیر 100 باشه باشه تا در گرند اسلم فرصت حضور داشته باشه.

در حال حاضر بهترین بازیکنان تنیس ایران در جدول رده بندی جهانی رتبه نزدیک به هزار و بیش از اون رو دارند و بر خلاف تمام بازیکنان جهان که در طول سال مشغول بازی در تورنمنت‌های امتیاز آور تنیس هستند، مشغول گذران وقت گاهی به صورت تفریحی‌اند و گاهی هم در دور تسلسل باطل (لیگ داخلی تنیس ایران).

اگر بازیکن در فیوچرزها، سپس چلنجرها و بعد ATPها به صورت مداوم شرکت کنه و به شرطی که روند برنده شدنش ادامه داشته باشه، هر هفته به امتیازاتش اضافه میشه و در جدول رده بندی جهانی صعود می‌کنه. اما اگر فقط در یکی دو فیوچرز در طی سال شرکت کنه و فقط به لیگ داخلی که هیچ امتیازی در رده بندی جهانی نداره، بسنده کنه. همیشه در اعماق جدول رتبه‌های جهانی در جا خواهد زد. مثل بازیکنان کشور ما.

خانم ارغوان رضایی اهل فرانسه که ایرانی الاصل هستند یک نمونه خوب برای ما هستند تا ببینیم رشد و نمو در بستر مناسب باعث اعتلا و موفقیت در تنیس خواهد شد. ایشان تنیس رو به صورت کاملاً پیشرفته در آکادمی‌های خارج از ایران فرا گرفته‌اند و به گفته خودشان اگر اشتباه نکنم روزانه تا مرز 7 ساعت هم تمرین و ممارست داشته‌اند. این شد که توانستند پله‌های ترقی رو یکی پس از دیگری طی کنند و در نقطه اوج با غلبه بر خانم وینس ویلیامز، قهرمان مسابقات Premier مادرید شوند که باعث شد تا رده بسیار عالی 15 جدول رده بندی جهانی صعود کنند. خانم رضایی در طی این سال‌ها موفق به شکست ستارگان متعددی همچون یلنه‌نا یانکوویچ، ژاستین اِنَه، وینس ویلیامز، ماریا شاراپووا، دینارا سَفینا، فرانچسکا اسکیاوونه، کرولاین ووزنیاکی، ماریون بارتولی، ویکتوریا آزارنکا و فلاویا پنه‌تا شده‌اند که اکثر آنان خانم‌های «شماره یک دنیا» بوده و هستند.

ایجاد محدودیت‌های مختلف و دشمنی و کینه مسئولین با این ورزش که پس از انقلاب اون رو «ورزش طاغوتی» نامیدند و برای چندین سال به کل تعطیلش کرده بودند، باعث پس‌رفت تنیس ایران شد. پیش از انقلاب، کشور ما میزبان تورنمنت‌های سطح بالای تنیس آقایان بود (که الان دوبی و دوحه جای ما را گرفته‌اند.) و بازیکنان بزرگ جهان برای مسابقه به ایران میامدند.

در کشور همسایه ما پاکستان تنیسوری با نام اعصام الحق قریشی در بخش دوبل گرند اسلم اوپن آمریکا نایب قهرمان شده و یا در کشور هند، چندین «آقای شماره یک» بخش دوبل و قهرمان گرند اسلم مثل آقایان لیَندر پِیس و ماهش بوپاتی به دنیا معرفی کرده یا مثلاً آقای دوارمَن از هندوستان طلای دو بخش انفرادی و دوبل مسابقات آسیایی رو به دست آوردند و یا آقای دنیس ایستومین (دارنده نقره بازی‌های آسیایی تنیس) از ازبکستان که همواره در مسابقات سطح اول دنیا مشغول بازی هستند. خانم سانیا میرزا از هندوستان هم از دیگر تنیس‌بازان موفق دنیا بوده و هستند. مثال‌ها فراوانند... تنیس حتی خاورمیانه هم روز به روز در کشورهای حاشیه خلیج فارس رو به پیشرفته و واقعاً جای تاسف داره که ایران با سابقه درخشان روزهای گذشته‌ش، در حال حاضر هیچ محلی از اِعراب در تنیس «حتی آسیا» هم نداره.

برای اطلاعات بیشتر لطفاً مطالب لینک‌های زیر را مطالعه بفرمایید:

تنیس در ایران 1
تنیس در ایران 2
تنیس در ایران 3
تنیس در ایران 4
تنیس در ایران 5
تنیس در ایران 6
تنیس در ایران 7