[Nima93]

اين روزها اغلب مي شنويم كه تنيس مردان نزديك تر و رقابتي تر از هر زمان ديگر است،و اين حقيقت دارد.تنيس هيچ وقت در سطحي بالاتر ازين نبوده.در 5 سال گذشته،چشم گيرترين نكته،برتري تور مردان نبوده،بلكه سلطه بازيكنان برتر با وجود رقابت نزديك بوده است.از فصل 2006،ما 3 بازيكن(راجر فدرر،رافائل نادال و نواك جوكويچ)را ديده ايم كه فصل هاي موفقي را رقم زدند كه بين باشكوه ترين فصول از زمان حرفه اي شدن تنيس قرار دارند.
حال كه سومين و شايد بهترين آن ها،فصل 2011 جوكويچ،به پايان رسيده،به نظر مي رسد كه زمان مناسبي است كه به سال هايي كه تنيس حرفه اي جريان داشته(از جمله برترين فصل هاي فدرر و نادال)نگاهي بيندازيم و آن ها را مقايسه كنيم.هيچ جواب قطعي و درستي وجود ندارد و همين،موضوع را جذاب تر مي كند.اين جا 10 فصل برتر تنيس مردان از آغاز دوران حرفه اي
(سال 1968)را مرور مي كنيم.

دهمين فصل برتر:بيورن بورگ،1979

قهرماني در ويمبلدون براي بورگ چيز جديدي نبود،ولي او براي اولين بار فصل را با رنكينگ 1 به پايان برد.

جنگجوي اسكانديناوي بيشتر به خاطر قدرت بدني و تلاشش معروف است نه فقط براي يك فصل از بازيش،كه قهرمان نشدن او در مسابقات آزاد آمريكا مي تواند توجيه خوبي براي اين موضوع باشد.از طرف ديگر،براي بازيكني كه 4 فصل مختلف را با ركورد 90% پيروزي به پايان رسانده اين ناعادلانه است.بهترين فصلِ بازي بورگ 1979 بود كه 93.3% بازي هايش را با پيروزي پشت سر گذاشت(84 برد و 6 شكست).در آن زمان،او از يك نوجوان آرام و محبوب به يك بازيكن ترسناك تبديل شده بود.در سن 23 سالگي،در حالي كه 3 عنوان قهرماني ويمبلدون و 3 عنوان رولندگاروس را كسب كرده بود،بورگ قوي ترين روزهاي خود را سپري مي كرد.در فصل 79،او چهارمين عنوان ويمبلدون و رولندگاروس را نيز به افتخاراتش اضافه كرد و اولين عنوان فينال تور حرفه اي را به همراه رنكينگ 1 به دست آورد.مهم ترين شكست بورگ در آن سال،باخت به راسكو تانر(Roscoe Tanner)،بازيكني با سرويس هاي قوي و در زير نور چراغ هاي فلاشينگ ميدوز[محل برگزاري مسابقات آزاد آمريكا]بود.فصل بعد حامل يك حريف جديد براي بورگ بود،جان مكنرو.ولي در فصل 79،او حريف قديمي خود را پشت سرگذاشت،در يكي از رضايت بخش ترين موفقيت هاي دوران بازيش،بورگ هر 6 بازي خود مقابل جيمي كانرز(رقيب هميشگي خود)را با پيروزي به پايان رساند.

نويسنده:Stephen Tignor
منبع:Tennis.com