[roger 4 ever]

1- تبریک می گم به همه ی هواداران نادال این قهرمانی شیرین رو...از چند جهت به نظرم این قهرمانی خیلی شیرینه...هم اینکه در شرایطی به دست می یاد که خیلی ها( به اشتباه) تصور می کردند امسال سال ریزش هست در پاریس و هم اینکه قهرمانی بسیار «قاطعانه» به دست اومد...واقعا تبریک می گم چون حتی کوچک ترین سوزنی به این قهرمانی نمی شه زد...شیک و مجلسی...

2- دوستان از تیم قوی نواک قبل از بازی صحبت می کردند...صحبت به حقی بود البته، قطعا تیم نواک بسیار به روز، علمی و با تجربه است و حتی قیاس تیم نادال هم با اون قیاس اشتباهی محسوب می شه...اما این مسئله فراموش شد که نادال خودش «تیم» خودشه...حداقل اینجا در پاریس نقشی که خود نادال ایفا می کنه قابل مقایسه با نقش هیچ تیم و دم و دستگاه دیگه ای نیست...باور کنید بردن نادال در پاریس خیلی سخت تر از این حرف هاست که با دو تا باخت مونت کارلو بشه ازش حرف زد...پاریس حکم «ملک شخصی» نادال رو داره...

3-جدال نواک و نادال دست کم در این چند سال به نظرم فراتر از مسائل فنی بوده...بله این حرف ها کاملا درست و به جا هست از لحاظ فنی که مثلا رافا باید ریتم بازی نواک و با تنوع دادن به بازیش به هم بریزه یا نمونه های فنی کاملا درست دیگه، اما در انتها در این سال ها باز اونی برنده بوده که «آرام تر»، «متمرکز تر» و «صبور تر» بوده...به نظرم مسائل روحی و روانی و غلبه بر فشار های موجود نقش پر رنگی تر رو در جدال نواک و رافا ایفا می کنه...امروز چهره ی نواک در اواسط ست دوم نتیجه بازی رو معلوم کرده بود...

4- هوا گرم بود؟! گرما زدگی؟! نه نه این حرف ها برا نواک قابل قبول نیست...پیش بینی دمای هوای امروز از 1 ماه پیش ممکن بود و راهکارهای مبارزه در یک هوای گرم هم کاملا موجوده...نمی تونیم هوای گرم رو بهونه کنیم...بله موافقم نواک امروز به هیچ عنوان در سطح خودش بازی نکرد، اما نمی تونیم این حرف ها رو بهونه کنیم...نواک در پیاده کردن ابتدایی ترین تاکتیک های خودش در برابر رافا هم عاجز بود و این فراتر از هوای گرمه و ریشه در همون مسائلی داره که در بالا بهش اشاره کردم...در مقاطعی از بازی مشخص بود که نواک داره ضرباتی رو می زنه که به اشتباه بودنشون اطمینان داره اما باز هم قادر نبود سر «بزنگاه» تمرکز خودش رو حفظ کنه...مجموعه ای از ضربات «ناقصی» که نواک به فورهند رافا هدیه کرد ریشه در یک آدم «درمانده» و بی تمرکز داره...همین ضربات بود که سرنوشت بازی رو معلوم کرد، هر چند قبل از همه چیز این چهره ی فاجعه ی نواک بود که در اواسط ست دوم سرنوشت بازی رو مشخص کرده بود...

5- در پایان ناگفته نماند که اصلا فینال زیبایی نبود...به هیچ عنوان...نواک بیش ترین نقش رو در این مسئله ایفا کرد...اصلا بازی خوبی نبود...سرنوشت امتیاز ها خیلی ساده تر از اون چیزی که باید، مشخص می شد و این نواک بود که باعث این اتفاق شد... بازم تبریک می گم به هواداران نادال، نادال دیگه به دنیا ثابت کرد که در پاریس همه چی تحت کنترل هست، خیلی بیشتر از اون چیزی که فکر می کنید تحت کنترل هست...هواداران نادال به خودشون باید افتخار کنند چرا که بازیکنی رو دارند که حتی در بدترین فرم خودش هم قهرمانی در پاریس براش ساده ترین کاره...قضیه ی پاریس خیلی جدیه دوستان، خیلی جدی...