[roger 4 ever]

1- چه قدر لذت بخش بود برا من این تورنومنت...صرف نظر از اینکه فردا فدرر فینال را خواهد برد یا نه من به عنوان یک تماشاگر و یک هوادار آن چیز هایی رو که از فدرر می خواستم، تمام و کمال دریافت کردم. شاید فکر کنید هیچ اتفاق خاصی نیفتاده که اتفاقا درست هم هست. هنوز هیچ اتفاق خاصی نیفتاده، قطعا بردن امثال دولگو و یا هاس و اندرسون اتفاقی «خاص» محسوب نمی شه. اما دیدن این سبک از «فدرر» پس از مدت ها اون هم پس از پشت سر گذاشتن یک سال عجیب و غریب، خیلی «خاص» هستش...


2- همه چیز تحت و کنترل بود در این تورنومنت...هیچ چیز اضافه ای وجود نداشت. هیچ پارامتری بیش از اون چیزی که باید باشه، نبود... ایضا کمتر هم نبود...تعادل، ثبات ، آرامش و تمرکز در بهترین فرم خودشون قرار داشتن. استایل فدرر مملوء از پارامتر هایی بود که من برای به تماشا نشستنشون در فدرر حاضرم هر کاری بکنم. دیدن یک فدرر ارام، متین، متمرکز و شاداب برای من از هر چیزی لذت بخش تر هست...


3- به قول بدمینتون باز ها دیگه ضربات «ناقصی» رو ما نمی بینیم از فدرر... نیرویی که برای زدن ضرباتش می ذاره از تعادل و بالانس خوبی برخورداره...گام ها و پاها دیگه هنگام کاور کردن زمین لرزان نیست...وقتی گام بر می داره اطمینان در قدم هاش دیده می شه...بدن یاری می کنه، کمر یاری می کنه، بکهند خیلی بهتر از اون چیزیه که پارسال بوده...سرو اند والی نفس می کشه، ظرافت نفس می کشه، دراپ شات در قید حیاته، دراپ والی مکملش می شه، لب تور اومدن هر موقع که نیاز بوده صورت گرفته...همه چیز در حد تعادل بوده...توپ ها به آسمون فرستاده نمی شه چون راکت تحت «کنترل» هست...


4- روند رو به رشد از بریزبین شروع شد، در استرالیا ادامه پیدا کرد، در دوبی بهتر شد و حالا به مرحله بلوغ رسیده...فقط آرامش باید ادامه داشته باشه...چه قدر لذت بخش بود برای من این تورنومنت...دیدن فدرر به این شکل برای من حسی بی نظیر به وجود می یاره... از دیدن فدرر در کورت تنیس من همیشه به دنبال این حس بی نظیر بودم نه عنوان و افتخار...مادامی که به من این حس تزریق بشه، نیازی به عنوان و افتخار وجود نداره... مهم نیست امشب ایزنر بزنه یا نواک بزنه، مادامی که راجر «اینی که هست باشه» هر دو تاشونو ساقط می کنه...

5- مرسی که داستان زیبایی ها همچنان ادامه داره...ادامه بده که من به شخصه انتظار دارم زیبایی های تا ریو 2016 پا برجا باشه، هر چند این زیبایی ها حتی در صورت رفتن از کورت تنیس، برای همیشه در قلب ها پابرجا خواهد موند...چه خوش گفت الیور هالت که دیدن نمایش فدرر یکی از بزرگ ترین نعمت های ورزش مدرن محسوب می شه...