خب تا ساعاتی دیگه بازی های نیمه نهایی انجام میشه. فدرر - دولگوپولوف 22.30 و بعدش جوکوویچ - ایزنر.
بازی راجر به نظر بازی جذاب و لذت بخشی هست. بازی سریع و پر از وینر های عجیب غریب. شاید بشه رو بکهند کمی بحث داشت ولی در کل استنباط خاصی بعد این بازی برای فینال نمیشه انجام داد چون این بازی به هیچ بازی دیگه ای ربطی نداره و فدرر تا اینجا نشون داده فرم لازم برای قهرمانی رو داره. امیدوارم بازی گره نخوره. پیش بینیم برد 2-0 راجر با نزدیک بودن ست 1 هست. هرچند ضریب سگ عزیزمون نزدیک 4 هست که فکر می کردم بالاتر باشه.
بازی نوله - جانی اما متفاوته. ایزنر از معدود بازیکن های خارج تاپ 10 هست که می تونه هر بازیکنی رو در مسترز هارد که شرایط مناسب باشه اذیت کنه و معمولا به سختی می بازه. و همیشه بازی باهاش برای بازیکن مقابل و طرفداراش اعصاب خراب کن هست و آرزو می کنن کاش سرویس اینقدر کلیدی نبود. هد تو هد 4-2 به سود نوله هست که یکیش خاک بوده و یکی دیویس که 3 از 5 هست. ایزنر نسبت به بقیه بازیکن ها آمار بسیار خوبی مقابل نوله داره و بردهاش هم مربوط به دوران اوج نوله هست نه قبل 2011. این بازی تکرار بازی 2 سال قبل در همین جا و همین مرحله هست. که ایزنر شاید بهترین بازی عمرش رو انجام داد و به جز چند اشتباه بسیار با ثبات ظاهر شد. ست 1 عقب بود، نوله رو برک کرد و در تایبرک برد. ست 2 با 1 برک باخت و ست 3 هم در تایبرک با سرویس های عالیش برد. بازی از ایزنر ندیدم امسال که باونس زمین رو بدونم چیه. 2 سال پیش بعضی سرویس هاش رو نوله با اسمش می خواست ریترن کنه نمی رسید و توپ از رو راکت رد میشد
پیش بینیم برد 2-1 نوله هست.
یکی از خاطره انگیز تورنمنت ها بود برام، ایندین ولز 2012. تفاوتش با الان حضور دولگو به جای ماتادور در نیمه نهاییه. تورنمنتی که نوید یک فصل خوب رو می داد. 3 سالی هست که قهرمان ایندین ولز فصل خیلی خوبی رو در پیش داشته، امیدوارم خاطرات خوب تکرار شه.
