[Mohammad]

این موارد به نظر من برای بردن نادال و اذیت کردنش موثره، هر کسی این کاراو ببیشتر بکنه شانس بیشتره.

دفاع و پوشش کامل زمین
نادال در سالیان اخیر به خصوص در برابر بازیکنانی که فقط حمله بلند بکنند، دیگه به ندرت به مشکل برخورده.
نادال قبلا هم روبروی نواک به مشکل برمیخورد ولی از سال 2011 قضیه وخیم تر شد، علتش هم چیزی نبود جز ثبات نواک در رالی کردن با رافا.
از اونجایی که توپ های رافا تاپ اسپین داره و درنتیحه با قوس حرکت میکنه مسیر بیشتری طی میکنه بنابراین بازیکنانی مثل ماری و جوکوویچ میتونن جلوی بازی تهاجمی رافا که شامل چپ و راست کردن و نه ضربه فلت تمام کننده زدنه مقاومت کنن، این اولین قدم در راه خنثی کردن بازی تهاجمی رافاست، مقاومت، دفاع خوب، سر خوردن و یک توپ بیشتر برگردوندن. من یادمه چند سال پیش ماری با رافا تو مونته کارلو بازی کرد، نادال همش چپ و راست کرد ماری رو ولی یه دونه فورهند وینر نزد، چون ماری تقریبا همه توپ ها رو برمیگردوند. ضربات نادال با وجود اینکه سرعتش کم نیست، ولی چون مسیر بیشتری طی میکنه فرصت رو به حریف میده که توپ رو دنبال کنه.
رحم نکردن به توپ های کوتاه و وسط زمین رافا و تمام کردن پوینت
نادال ضرباتش منظم نیست، یعنی همش ته زمین یا جلوی زمین نمیزنه، یکی رو بیسلاین، یکی تو سرویس باکس، یکی با زاویه زیاد، این خصیصه جلوی خیلی از بازیکنان که جایگیری خوبی پشت توپ ندارن، اذیت کننده ست و به نفع نادال تموم میشه مثلا بردیک نمیتونه رو یه فورهند زاویه دار نادال خیلی ضربه خوبی بزنه، این کار ریتم بازی تهاجمی ش رو بهم میزنه، ولی کسایی مثل جوکوویچ، مشکلی در این زمینه ندارن یا کمتر دارن، به محض اینکه یه توپ کوتاه گیار میارن فلت ترین ضربه خودشون رو میزنن بدین صورت میتونن جلوی رافا خطرناک ظاهر شن. حالا آنرایز بازی کردن روی این فورهند های نا منظم با بکهند یه دست یعنی کاری که راجر میکنه، تقریبا ماموریت غیرممکنه.