خب مثه پارسال فینال قشنگ و تماشایی شد...به نظر من این سرنا از سرنای پارسال خیلی بهتر و آماده تر بود ؛ در فینال پارسال در پاره ای از اوقات حقیقتا این ویکا بود ک سوار بر بازی و به اصطلاج <رئیس> بازی بود اما امسال تمام و کمال در هر 3 ست این سرنا بود که بر بازی سوار بود...قدرت جنگجویانه ویکا مثال زدنی شده ؛ به هیچ وجه دیگه تسلیم نمی شه...شما تصور کنید ؛ فینال یو اس ؛ جلوی سرنا ؛ یه ست پایین و دو تا برک هم ست دوم پایین!!!..هر کسی بود قطعا بازی و راحت داده بود اما ویکا فوق العاده جنگید و برگشت...از هیچ پوینتی به آسونی عبور نمی کرد و فقط می جنگید...این روجیه ویکا ادم رو یاد ژاپنی ها میندازه که تو هیچ رشته ای و تحت هیچ شرایطی تسلیم نمی شن!!....
باید قبول کرد سطح بازی سرنا حقیقتا ماوراییه...بینید چه طور و تحت چه شرایطی به فینال همین یو اس رسید ؛ خنده داره اصن!!!...ویکا بازیکن فوق العاده ای هست اما مشکل اینه که سرنا ماورائیه..ویکا اگر می خواد در جایی غیر از دوجه و سینسی (گرند اسلم ها) سرنا رو ببره باید خیلی و خیلی و باز هم خیلی بر جنبه ی <قدرت> بازیش تاکید کنه...قدرت و قوای بدنی از مهم ترین ارکان جلوی سرنا هستش...به هر حال به نظر من همین <فایتی> که ویکا در ست دوم انجام داد و برگشت برای هواداراش جلوی این سرنا ؛ باید کافی باشه...
تبریک جانانه به سرنا برای این قهرمانی دلچسب ؛ هر چند در بعضی اوقات بازی تمرکزش و از دست داد و از سرو اول های رویایی هم خبری نبود و باد هم بعضی اوقات امانش و بریده بود ؛ اما در مجموع مثه همیشه از لحاظ فنی هم هواداراش رو راضی کرد...قهرمانی شیرینی بود...
|