[Pouya]

درود . حالا که کل کل ها تموم شده ما هم یه پست در کنیم.

اول تبریک چندباره به علیرضا، سهند ، شمیم و هیتر ها و تمام کسانی که از نتیجه خوشحال شدن.

دوم در مورد اندی : بالاخره مجبورم کردی اون گند 2011 ـِت رو فراموش کنم. آفرین خواستم حرفای دوسال پیشمو نقل قول کنم ، رفتم دیدم خیلی بد توپیدم بهت عذرخواهی هم نمی کنم چون حقت بود و همون باخت ها عامل رسیدن به اینجا بوده. کم کم دوباره داره خوشم میاد ازت ولی هنوز به 20% ِ 2 سال پیش هم نرسیده.

سوم : مربی در تنیس نقش اصلی رو ایفا نمی کنه و اندی بدون لندل هم بالاخره گرند می گرفت، ولی نقشش در موفقیت های اخیر اندی انکارنشدنی هست. اگر رولند رو که شرکت نکرد و تبحر زیادی هم نداره کنار بذاریم ، در 4 گرند پشت هم که شرکت کرده به فینال رسیده و المپیک رو هم برده. قطعا الان بهترین دوران اندی هست. و باید تا می تونه از فرصت ها استفاده کنه. هم اندی آماده تر ، پخته تر و کم نقص تر از 2 سال پیش هست ، هم شرایطش برای بردن گرنداسلم راحت تر از 2 سال پیش هست. امیدوارم بازم گرند بگیره. به طرفدارانش هم توصیه می کنم جو گیر نشید و به 10-12 تا فکر نکنید فعلا. گذشته یادتون نره و پله پله پیش برید. سالی 1 گرند عالی و بیش از اون فوق العاده س.

چهارم در مورد افرادی که خیلی ناراحت شدن مخصوصا ذوب شده عزیز هفت تپه ای: اون جمله چرت انگلیسی که نوشتی یا کپی کردی، منبعش فقط سوختگی هست. بارتولی هیچ ربطی به ماری نداره. افتخاراتشون قابل قیاس نیست. بارتولی شاید دیگه گرند نگیره یا به فینال هم نیاد حتی ولی ماری قطعا در 3 گرند از مدعیان جدی هست. البته حق میدم بهت. به قول مهرداد از 62(؟) نفر حمایت کنی و همه ببازن زور داره

پنجم در مورد اینکه سایه ای از نوله در زمین بود یا نه () تعجب می کنم از برخی دوستان. اصلا امکان نداره نوله در چمن مقابل اندی ماریِ آماده بتونه بهترین بازیشو (مثلا سطح بازی ای در استرالیا ارائه میده) رو ارائه بده چون ماری این اجازه رو بهش نمیده و چمن بعضی قابلیت های نواک رو کاهش میده. مقایسه این بازی با بازی مقابل خوان و بردیک و ... هم از پایه غلطه. اندی اصلا بازیکن راحتی نیست برای نواک مخصوصا در چمن. بهانه های خستگی و ... هم مسخره س. اگه نواک خسته بشو بود استرالیا 2012 رو می باخت. بعد اون نیمه نهایی طولانی ، نادال رو که یک روز هم بیشتر استراحت کرده بود در یه بازی طولانی تر برد در حالی که 1 برک در ست 5 عقب بود. نمیگم خستگی تاثیر نداشته ولی تاثیرش خیلی کم بوده. خلاصه اینکه از دید من سطح بازی اندی در چمن بالاتر از نوله س و اگه نوله ببره باید تعجب کرد نه اندی. در هارد قضیه متفاوت هست...
به نظرم اندی بهتر از نواک هست در زمینه ریترن(در چمن). من بعد از بازیش با یرزی مطمئن شدم که قهرمانه. مگه ایس میخوره؟ ریترن سرو 1 که اندی حتما بهتره. سرو 2 شاید نواک بهتر باشه ولی در این بازی نمیشه مقایسه کرد چون نواک یکی از بهترین سرویس 2 ها رو داره و اندی یکی از بدترین ها. اختلاف سرعتشون هم 25-30 کیلومتر در ساعته!! در حال که سرو 1 اندی سرعتش بیشتره. تلاش و رانینگ فورهند های اندی هم قابل تقدیر بود و خیلی از امتیاز های حساس رو همین جوری گرفت مخصوصا در ست آخر. نواک هم بعد اینکه چلنج هاش تموم شد اعصابش خیلی بهم ریخت و من مطمئن بودم اندی اون گیم رو هولد کنه خیلی از راه رو رفته. البته بازم نواک در لحظات آخر فوق العاده ظاهر شد و داشت معادلات ما رو بهم می ریخت که خوشبختانه به خیر گذشت. در مورد بحث های اخلاقی هم من در پایان بازی هرچی از نواک دیدم برخورد بسیار خوب با خوش رویی بوده. داد زدن ها و اعتراض هم از نظر من طبیعیه. تنها نکته منفیش اون داستان مادرید بود که اصلا نباید همچین حرفی میزد ولی خب انسان جایز الخطاست.

خیلی اتفاقات بدی در این تورنمنت برام افتاد و اتفاقات خوبی هم بود مثل 4 امین قهرمانی پیاپی دو قلو ها در گرنداسلم. فصل فوق العاده ای دارن سپری می کنن. امیدوارم با قهرمانی در امریکا تکمیل بشه. تبریک به دوست دارانشون مخصوصا پاور عزیز

و آخر در مورد راجر . پارسالم گفتم ، راجر دیگه مثل قبل نمی تونه کل سال رو عالی بازی کنه مخصوصا اینکه انگیزه ش بعد ویمبی و المپیک پارسال که به همه چی رسید کمتر شده و اشتباهاتش هم بیشتر شده. گفتم که رکورد 1/4 ممکنه شکسته بشه و قبل تورنمنت هم اشاره کردم که وضع خیلی بده ولی فکر نمی کردم این اتفاق در دور 2 ویمبلدون بیفته. خیلی تلخ بود ولی همین می تونه به عنوان یه تلنگر عمل کنه. راجر هنوز اون جادوی درونش رو داره که بتونه گرنداسلم ببره. خودش بارها گفته تا چند سال دیگه در ورزش هستم و امیدوارم همین هم اتفاق بیفته. باید برنامه ش رو سبک تر کنه و تمرکزش رو فقط روی گرندها قرار بده. نا امید نشید. مناسب ترین قیاسی که میشه با راجر الان انجام داد، سال های پایانی سمپراس هست. عمو پیت در سال 2001 بعد مدت ها در ویمبی شکست خورد. خیلی ها اون رو یه اتفاق دونستن ولی وقتی در امریکا برای دومین سال پیاپی در فینال باخت و بد هم باخت یواش یواش صحبت ها شروع شد که سمپراس داره تموم میشه. (سمپراس خیلی کم در فینال گرند می باخت) 2002 ویمبی اوج نا امیدی بود و خیلی ها گفتن اینجا پایان سمپراس هست. در تور پیش فصل امریکا در مسترزها در راند 3 و 2 حذف شد. اما در یواس اپن مقتدرانه ظاهر شد و تونست حریف همیشگیش رو در فینال شکست بده. شاید اگه آغاسی هیوئیت رو نمی برد ، سمپراس هم قهرمان نمیشد. راجر هم برای قهرمانی در گرند به قرعه مناسب احتیاج داره و هنوز می تونه اون سطح تنیسی رو لازمه بردن گرند هست ارائه بده. به امید موفقیت های بیشتر. پاینده باد اسطوره