همون طور که انتظار می رفت بازی قشنگی شد...من به شخصه اما فکر می کردم سابین خیلی راحت تر از این حرفا این بازی رو در بیاره اما خب بیش از اندازه بازی نزدیکی شد...علتش هم کاملا مشخص بود...هیجان ؛ استرس و عدم تمرکز بیش از اندازه سابین...از لحاظ فنی ؛ سابین بسیار بسیار و باز هم بسیار بهتر از رادوانسکا بود اما خب در تنیس غیر از مسائل فنی مسائل روحی هم نقش بسیار تایین کننده ای داره...شاید بیشتر از هر ورزش دیگه ای در تنیس مسائل روحی موثره...کافیه به آمار ارور ها و وینرهای این بازی نگاه کنیم به قدری مضحکه که جای هیچ حرفی و باقی نمی ذاره...حقیقتا سابین امروز پکیجی از ارورهای مسخره ی تاریخ ویمبلدون رو ارائه کرد که نزدیک بود به راحتی به قیمت از دست رفتن جامی تموم بشه که کاملا تو مشتشه...به نظر می رسه این فاصله ی نزدیکی که سابین با جام داره خیلی روش هیجان و استرس ایجاد کرده طوری که کاملا بازیش و تحت تاثیر قرار داده...اما خب برگشت مناسبی داشت در اواخر ست سوم...
در برابر بازیکن باهوش و فرصت طلبی همچون رادوانسکا که بیشتر از اینکه به توانایی های خودش اتکا داشته باشه سبک بازیش طوریه که تکیه بر ارور های بازیکن مقابلش داره ؛ ارائه ی یک بازی بدون تمرکز و آرامش حقیقتا سمه...کافیه به بازی لی با رادوانسکا نگاه کنیم که چه طوری رادوانسکا تونست بازی رو از چنگ لی در بیاره...بازی که لی باید 2 سته تموم می کرد...!!! امروز اگه سابین معمولی ترین بازی این ویمبلدونش و ارائه می کرد 2 سته بازی و راحت تموم می کرد اما خب این طور نشد...
با این تفاسیر اگر سابین اسیر همون مسائلی که امروز شد نشه و تمرکزش خودش رو از دست نده به نظرم فینال آرام و بدون دردسری خواهد داشت اما خب اگر قرار باشه جلوی بارتولی این سوپر اشتباهاتش رو تکرار کنه شاید اوضاع متفاوت بشه...اما اون چیزی که مشخصه اینه که شایسته ترین بازیکن امسال فقط خوده سابین بوده و هیچ کسی امسال به جز خودش لایق بالا بردن جام نیست...
|