با درود
به نظر من قضیه خیلی سادست، نادال شانسی برای خودش با این وضعیت زانو و همینطور قرعه سخت متصور نبود و سعی ویژه ای برای برد نکرد، به هر حال نادال یکی از بزرگترین جنگنده های ورزش هست، اگه نگیم بزرگترین، نادال کسی نیست که جلوی یه بازیکن رنک 100 و اندی وا بده، بارها دیدیم رافا جلوی نواک مثلا تو فینال یو اس 2 سال پیش که شانسش نزدیک به صفر بود، دست از جنگندگی بر نداشت، دیروز اینطور نبود.
فشار زیادی که به طبع بر روی نادال در فصل خاک میاد بر روی هیچ کس دیگه ای نیست، به هر حال بالا رفتن تا مرحله فینال این همه تورنمنت فشار مضاعفی وارد میکنه به بدنش و زانو و طبیعیه که رافا با آمادگی خوبی به ویمبلدون نرسه.
در ضمن مصدومیت حتما نتیجه در لنگان راه رفتن توی زمین نداره، به قول جیسون گودال، وقتی حس (Feel) خوبی در پا نداشته باشی اونهم برای کسی مثل رافا که فوت ورکش نقش اساسی در کیفیت بازیش داره، بقیه ارکان بازیت بهم میریزه.
به هر حال چه عده ای خوششون بیاد چه نیاد، علت اصلی باخت دیروز رافا آماده نبودن و برای بردن بازی نکردن خود رافا بود، البته اینها منکر بازی خوب استیو نیست. در نظر داشته باشید رافا نیومده بود ببازه، ولی به احتمال زیاد از فشار اوردن به خودش هم منع شده بود.
من از این باخت به اندازه باخت در مونته کارلو ناراحت نشدم، نگرانی عمده من از وضعیت آینده رافا در فصل پر فشار هاردکورت امریکاست.
|