[Afshin]

نوشته اصلی توسط Sorou$h

نوله جون باختی که باختی فدای سرت. دوستان زیاد خوشحال نباشید رولند ماله ماست امسال. شرایط در بازی 3 سته کاملا فرق میکنه. نوله با این باخت 355 امنیاز از دست داد.
تبریک به گریگو دمیتروف جوان. دیشب فوق العاده بود. احتمالا یک پای فیناله. چه میکنه ماریا با این پسر
دوستان راجری مثل اینکه یادتون رفته فینال یو اس اپن 2009 راجر چقدر به داور فوش داد؟؟؟؟؟؟

335؟!!! چطور حساب کتاب کردی؟
پارسال 180 امتیاز از مادرید به دست اورده بود، امسال چون دور دوم حذف شد فقط 10 امتیاز، پس 170 امتیاز از مجموع امتیازاتش کم می‌شه.
راجر هم به داور فحش نداد، دوستان جکوویچی هم اگه سر اون بازی از راجر دلخور هستن، علتش فحش دادن و این چیزا نیست، یه کار دیگه انجام داد که ناراحت شدن. احتمالاً شما اون موقع تنیس نمی‌دید واسه همین نمی‌دونید که چه اتفاقی افتاد.

===

در مورد اتفاقات بازی دیشب، من همیشه گفتم، راجــر و رافا "بازنده‌های خوبی نیستن". کلاً قهرمان‌های بزرگ بازنده‌های خوبی نیستن. با ذات Competitor بودنشون در تضاده که بخوان باخت رو راحت بپذیرن.
همون رافا پارسال که به رُسُل باخت، موقع HandShake کم مونده بود با مشت بکوبه تو صورت رُسُل، وسط بازی به داور گیر می‌داد که چـرا رُسُل زود سرویس میزنه !!!
بعد از باخت رافا توی فرنچ اُپن 2009 دیدیم که چطور به فیلم‌بردار کنار زمین حمله‌ور شد.
دیدیم که چندین بار مدیکات تام اوت‌های Phantom گرفته که ریتم حریف رو به هم بزنه (بی‌نهایت مثال در این مورد می‌شه پیدا کرد).

راجر هم همین طور، فینال ویمبلدون 2008 به نور زمین گیرد می‌داد
مقابل نواک توی US Open 2009 اون بحث بی‌خود در مورد چلنج کردن رو را انداخت.
پارسال توی فرنچ اپن به تماشاگرها گفت Shut Up.
مثل رافا وقتی می‌باخت HandShakeـه گرمی با حریف نداشت.
البته راجر این سال‌های آخر که خودش می‌دونه دیگه اون Dominationـه قبل رو نداره، راحت‌تر با باخت‌هاش کنار میاد و خیلی گرم و صمیمی‌تر با حریفش رفتار می‌کنه.

ولی در کــل قهرمان‌های بزرگ، پذیرفتن باخت واسشون سخته و اصلاً علت اصلی قهرمان بودنشون همینه که باخت رو نمی‌پذیرن.
من خودم همیشه گفتم، نواک توی این موارد فرسنگ‌ها از راجر و رافا بهتر بوده، همیشه موقع چلنج روی خاک خودش جای توپ رو به داور نشون می‌داد (این کار رو رافا هم می‌کنه ولی راجر این کارو نمی‌کنه)، همیشه بعد از باخت خیلی صمیمی و گرم با حریف برخورد می‌کنه. بعد از باخت بهوونه نمیاره و ...
ولی گویا نوواک هم به مرحله‌ای رسیده که باختن واسش سخت شده و پذیرفتن باخت براش دشوارتر از همیشه شده. دیشب دیدیم که چند بار به اشتباه جای توپ رو به داور نشون می‌داد! خودشو به مصدومیت زد و البته اون کلمات زشت رو هم به تماشاگرها گفت.

در هر صورت من که گله‌ای ندارم، توی شرایط بازی، کلی از نظر روحی بالا و پایین می‌شن، چنین عکس‌العمل‌هایی طبیعی هست. بالاخره بعضی وقت‌ها از کوره در می‌رن و یه حرفی می‌زنن.

در کل "قهرمان‌های بزرگ، باختن رو نمی‌پذیرن، و سعی می‌کنن برای باخت خودشون توجیه منطقی پیدا کنن. یکی با مصدومیت، یکی با گیر دادن به درو دیوار!". البته ممکنه بعضی‌ها بتونن جلوی رسانه‌ها خودشون رو آروم نگه دارن و حرف غیر منطقی نزنن، ولی شک نکنید توی ذهن خودشون به دنبال هزار و یک بهانه برای توجیه باخت هستن.