حیف شد که راجر باخت، متاسفانه توی ست آخر از لحاظ بدنی کم آورده بود که با بالارفتن سن و اون بازی 5 سته ی قبلی قابل درک بود. خود من هم با اینکه از باخت راجر ناراحت شدم، اما توی این موقع ها استناد می کنم به این حرف خود راجر که یه بار گفته بود "تنیس تفریحی بود که واسه ی من به صورت حرفه در اومد و من هم همیشه از تنیس بازی کردن لذت می برم و برد و باخت واسم مهم نیست."
تبریک به طرفداری اندی.
یه سری از دوستان هم متاسفانه تحلیل های عجیب و غریب ارائه می دن و بعد هم که جواب می شنون ناراحت می شن و قهر می کنن و متاسفانه اکثرشون هم طرفدار نواک هستن. اگه یادتون باشه نواک تا قبل از اینکه شاخ بشه یه بازیکن به معنای واقعی جوکر بود و همه از تماشای شیرین کاریاش لذت می بردن. اما بعد یهویی جوگیر شد و توی یکی از اون مصاحبه هاش بعد از باخت به نادال رو به خبرنگارها گفت: نادال روی خاک رس شکست ناپذیر نیست و من امروز در دو قدمی شکست دادنش بودم و این حرفا. وقتی به رافا گفتن نواک همچین حرفی زده، رافا در جواب فقط پوزخند زد.
نواک هم تا همین اواخر این روحیه ی بچه پر رو بودنش رو حفظ کرده بود، ولی وقتی توی 2011 چندتا گرند اسلم برد، دیگه آروم شد و توی 2012 کلاً خیلی آرومتر بود و دیگه از اون ادعاهای عجیب و غریب نمی کرد و اون روحیه ی جوکر بودنش رو دوباره به دست آورد و توی یه بازی هم که شب هالووین بود با ماسک دارث ویدر اومد و خلاصه کاری کرد که من که ازش متنفر بودم ازش خوشم بیاد و بعد از فدرر و نادال طرفدارش بشم.
اینا همه رو گفتم که دست کم طرفدارای نواک هم مثل خود نواک این ادعا کردن ها و به چالش کشیدن ها را فراموش کنن و بیان همگی دور هم درباره ی تنیس بحث و احیانا کل کل کنیم. نواک هم یه زمانی سنش بالا می ره و به حریف های جوونترش می بازه، اونوقت شماها هم مثل ما طرفدارای فدرر از اینکه بازیکن محبوبتون دیگه نمی تونه مثل قدیما بازی کنه دلگیر می شین و اگه توی اون شرایط یکی از اون طرفدارای بازیکنای جدید هی بیاد بگه من که گفته بودم من که گفته بودم اعصابتون کلاً به هم می ریزه.
|