5 نكته براي موفقيت در ملبورن
11 ژانويه 2013
بدون توجه به سطح زمين يا شرايط محيطي، نكات مشخصي وجود دارند كه هر بازيكن سعي مي كند انجام دهد. داخل كردن درصد قابل قبولي از سرويس اول به زمين، حتي بر روي خاك رس كند، احتمالا اولين دستور براي بردن تنيس است.
ولي هر سطح و تورنومنتي متفاوت است و مزيتي را به يكي از عوامل مختلف بازي مي دهد، هم از نظر تاكتيكي و هم از نظر روحي. هنگامي كه گرند اسلم آزاد استراليا بر روي سطح تقريبا چسبنده Rebound Ace برگزار مي شد، حركت پا يك مزيت بود، همينطور توانايي استفاده مناسب از ارتفاع نسبتا زياد توپ ها كه به واسطه سطح زمين توليد مي شد.
حالا مسابقات بر روي سطح Plexicushion برگزار مي شود، هم خانواده دوري از Rebound Ace. سازندگان سطح بايد “زيرسازي” دلخواه را در حالي به وجود مي آوردند كه چسبندگي بدنام سطح Rebound Ace تكرار نمي شد – مشكل اساسي كه با آفتاب تابستان استراليا تركيب مي شد. آن ها با قرار دادن لايه زيرسازي نرم پايين تر از لايه نسبتا ضخيم Pleixpave كه بازي بر رويش صورت مي گيرد به هدف خود رسيدند، به جاي اينكه مواد نرم را در لايه بالايي بگذارند.
كارهاي زيادي مي توانيد انجام دهيد تا بازيتان را با زمين تطبيق دهيد، ولي بياييد به پنج نكته عمومي براي موفقيت در اولين گرند اسلم فصل نگاهي بيندازيم.
1- بازي را مديريت كنيد
با احتمال گرماي شديد و بازي هاي پنج سته (براي مردان)، در اين گرند اسلم تصميم گيري هاي مناسب در طول مسابقه برتري بزرگي است. عدم موفقيت در به پايان بردن ست يا از دست دادن برتري در نتيجه – حتي اگر در نهايت برنده شويد – مانند جستجوي مشكل است، كه به همين دليل موفق ترين بازيكنان در استراليا آن هايي بوده اند كه در سريع ترين حالت ممكن وارد زمين و از آن خارج شده اند.
بازي كردن بدون جديت و فشار نه تنها باعث مصرف بيشتر انرژي لازم براي كل مسير مي شود، بلكه به حريفتان روحيه مي دهد و به سادگي مي تواند باعث تغيير جريان مسابقه شود. با توجه به مشكلات اخير مردي فيش، اين مثال مي تواند به نحوي ترسناك باشد، اما چه كسي مي تواند فراموش كند كه او در مرحله اول مسابقات 2010 مقابل ويكتور هانسكو (رنك 50) چقدر بدون جديت بازي كرد؟ فيش دو ست نخست را واگذار كرد اما در پنج ست نجات يافت – اما در دور بعدي به سادگي و در چهار ست مسابقه را به تامي روبردو (رنك 52) باخت.
2- با آب و هوا كنار بياييد
يكي از دلايل اصلي كه پيت سمپراس هيچ گاه از بازي كردن بر روي زمين هاي Rebound Ace ملبورن لذت نبرد، تفاوت بين تنيس در روز شب بود. توپ ها در گرماي روز خيلي سريع تر حركت مي كنند و همچنين پس از برخورد به زمين لاستيكي ارتفاع بيشتري پيدا مي كنند.
پرش زياد توپ ها بر روي Plexicushion كمتر شد و بايد منتظر بمانيم و ببينيم آيا لايه گذاري جديد سطح مسابقات باعث تغيير در پرش توپ ها خواهد شد يا خير. اما توپ كماكان در گرماي روز سريع تر حركت خواهد كرد. اين براي روزهاي ملبورن غير عادي نيست كه گرماي سوزان – و به همين اندازه مهم، خشكي هوا – وجود داشته باشد، در حاليكه شب ها خنك هستند و يك بازيكن بايد تمام اين ها را در برنامه ريزي براي هر بازيش در نظر بگيرد.
3- بازي را كوتاه كنيد
انرژي در طول رقابت هاي آزاد استراليا موضوعي مهم است، به اين معني كه هر كاري براي جلوگيري از اتلاف آن به شما كمك مي كند. مجبور نيستيد تنيس هجومي با رالي هاي كوتاه بازي كنيد، اما اگر چنين كاري انجام دهيد قطعا كمك خواهد كرد.
بازيكن فرسايشي مي تواند از خسته كردن حريفش سود ببرد، اما حداقل در بازي هاي معمولي روز، او هزينه زيادي را به خاطر چنين كاري خواهد پرداخت. هيچ بازيكني سبك اصليش را براي يك تورنومنت تغيير نمي دهد، ولي همه بايد براي جلوگيري از رالي هاي طولاني و خسته كننده مشتاق باشند مگر اينكه خسته كردن حريف عامل اصلي در برنامه بازي مقابل آن بازيكن مشخص باشد.
4- از اسپين به خوبي استفاده كنيد
از نظر سرعت، زمين هاي هارد ملبورن پارك متوسط تا متوسط – سريع هستند. به اين معني كه اگر سطح جديد چيزي را تغيير نداده باشد، ضربه اسلايس كارآمد خواهد بود. چون هرچه زمين سريع تر و صاف تر باشد، اسلايس كاري را كه به خاطرش خلق شده بهتر انجام مي دهد – ليز خوردن و كم ارتفاع ماندن توپ كه ضربه سختي را براي حريف مي سازد، حتي احتمال خطا رفتن توپ شما را به نسبت ضربه بكهند كمتر مي كند. اسلايس محتاطانه ترين ضربه است، ولي راه مناسبي براي به دست آوردن زمان، بازگرداندن رالي، برهم زدن ريتم حريف يا حمله به تور است.
از آنجايي كه سرويس دوم كيك (kick) به ضربه اي فراگير تبديل شده، به تاثير اسلايس كمتر توجه مي شود. ولي ارزش اصلي آن بر روي زمين هاي low-bounce است كه به توپ ارتفاع كمتري مي دهند. اگر سطح سريع و نرم است، سرويس اسلايس مي تواند سلاح فوق العاده اي باشد.
5- انرژي خود را ذخيره كنيد
نمي دانم رافائل نادال در جريان يك مسابقه معمولي در استراليا چند بار دستش را به نشانه خوشحالي بالا مي برد، ولي اين كار انرژي زيادي را هدر مي دهد. در هر تورنومنتي، فقط يك نادال وجود دارد – همينطور فقط يك نواك جوكويچ هست كه با مشت به سينه اش مي كوبد و فرياد مي كشد. آن ها هردو ورزشكاراني خارق العاده و فوق العاده موفق در ورزشي هستند كه اكثر بازيكنان در آن سعي مي كنند در جريان يك ديدار طولاني پنج سته فقط چابك و سريع بمانند.
طغيان هاي بزرگ احساسي يا تغيير حالت روحي باعث خستگي اعصاب و همچنين عضلات شما مي شوند، هرچند مقدار آدرناليني كه آزاد مي كنند زياد است. براي اغلب بازيكنان، بهتر است با وجود وسوسه براي نشان دادن خوشحالي بعد از كسب امتيازات بزرگ، نمايش آن را به حداقل برسانند. آنا ايوانويچ بازيكني است كه اين موضوع را درك كرده. او با احتياط، اگر گاهي عصبي شود، دستش را مشت مي كند.
بارها و بارها ديده ايم بازيكناني كه شانس كمتري براي پيروزي دارند 2 به 1 پيش افتاده اند يا بازي را در دو ست مساوي كرده اند و اساسا مقدار زيادي از انرژي روحي و جسمي ذخيره شده خود را پيش از رسيدن به خط پايان از دست داده اند. در شرايط معمول آزاد استراليا، خيلي معقولانه تر است كه احساسات خود را كنترل كنيد و اين فرض را از همان ابتدا در ذهن نگه داريد كه مسابقه طولاني خواهد شد. بهتر است كه آماده رفتن به ست پنجم هم باشيد.
اين روزها بيشتر بازيكنان تمام نكات درباره چيزهايي مانند جلوگيري از گرمازدگي، خنك كردن خود و مواد معدني را مي دانند. اما به ذخيره كردن انرژي توجه زيادي نمي كنند، مخصوصا در مسابقات جيغ و خوشحالي WTA. علاوه بر اين، راجر فدرر، پيت سمپراس، بيورن بورگ، آگنيژكا رادوانسكا و كريس اورت بدون نشان دادن خوشحالي و احساسات خيلي خوب پيش رفتند و
مي روند، و شما هم مي توانيد.
هميشه بهتر است كه برد را به دست آوريد تا اينكه برنده نبرد مشت زني طاقت فرسا باشد.