[Pouya]

یه بازیکن وقتی می بازه همیشه به دلیل تلاش نکردنش نبوده. یعنی شما فکر می کنی چون ماری المپیک رو برد دیگه هر وقت می بازه خودش شل بازی کرده؟ نه عزیزم در تنیس روز بد و خوب هست، مچ آپ هست ، سطح زمین ، نوع توپ ، استایل بازی و ........ که شکست ها و پیروزی ها رو رقم می زنه .

یه سری توضیحات در تکمیل حرف های اهورا بدم :

عوامل بسیار زیادی در تعیین روند و نتیجه بازی تنیس نقش داره که من به مهم ترین هاش اشاره می کنم.

1. سطح و کلاس بازی دو بازیکن : این عامل از بقیه مهم تر هست و تقریبا در تمام رشته های ورزشی مهم ترین نقش ر در پیش بینی های قبل از بازی داره. بازیکنانی مثل راجر ، نادال ، نواک و اندی ماری که الان در سطح کاملا بالاتری نسبت به بقیه قرار دارن ،(نگاه کنید به 4 نفر برتر در گرند های 2 سال اخیر) اگر در یک گرند یا مسترز یا یک مسابقه مهم مقابل یک بازیکن خارج از تاپ 20-30 قرار بگیرن ولو اینکه در فرم بدی قرار داشته باشن و عوامل بعدی که ذکر میشه به ضررشون باشه ، باز هم شانس بسیار بیشتری نسبت به حریف دارن.(در این بین بیگ سرور ها و بازیکنان باتجربه قدیمی که رنک خوبی دارن می تونن استثناء باشن.) در بحث کلاس بازی حتی میشه پا ر فراتر ازین هم گذاشت. همین الان بازیکن های بزرگی مثل سمپراس ، آغاسی و مکنروی پیرمرد بیان میتونن خیلی از بازیکن های معمولی این دوره ر شکست بدن با اینکه کاملا از آمادگی به دور هستن.

2. فرم : از کلمه فرم تعابیر زیادی شده. منظور من اینه : میزان آمادگی بازیکن در 2-3 ماه اخیر. آمادگی هم بحث فنیش مطرح هست (سرویس و فورهند و بکهند و ریترن و حرکت در زمین و ...) هم بحث جسمانی و هم روحی - روانی. هرچقدر این 3 عامل بالاتر باشن شانس موفقیت بیشتر هست. ولی نکته ای که این وسط وجود داره هماهنگ بودن این عوامل باهم هست. اگه 2 تا در سطح عالی باشن و یکی پایین باشه ممکنه در بازی های ساده تاثیر زیادی نداشته باشه ولی در بازی های مهم بازیکن دچار مشکل میشه. مثال :
- نادال پارسال هم به لحاظ فنی فرمش بسیار خوب بود هم آمادگی جسمانیش ولی در مقابل نوله و به دلیل شکست هایی که خورده بود اون آمادگی روحی ر که باید نداشت و در فینال رم یا ویمبلدون مغلوب شد. (اینجا بحث مچاپ هم مطرح هست البته.) سال بعدش این روحیه برگشت و نادال تونست نوله ر در فینال رم و رولند شکست بده. شاید گفته بشه نوله آمادگی پارسال ر نداشت. من تا یه حدی با این مساله موافقم اما 2 توضیح وجود داره : 1. دلیلی نداره که همیشه در اوج باشه. 2. همین نوله اگر پارسال با فرم امسالش مقابل نادال قرار می گرفت به همون دلیلی که گفتم باز شانسش بیشتر بود.
- مثال دیگه بازیکن های قدیمی مثل نلبندیان ، هیوئیت ، فررو و ... هستن که در بعضی تورنمنت ها دیده میشه که فرم خوبی دارن ولی از نظر بدنی آمادگی گذشته ر ندارن و کم میارن . مثال هایی ازین دست زیاد هست...

3. شرایط بازی : شرایط بازی عامل بسیار مهم و غیر قابل انکاری در تنیس هست. منظور از شرایط اینها هست : سطح (هارد ، چمن ، خاک) ، شرایط جوی ( باد و رطوبت و باران ، روز و شب بودن و ... ) و توپ . دو عامل اول میزان تند و کند بودن و لوباونس/های باونس بودن ر تعیین می کنند.
مثال : نتایج نادال در هارد و چمن بسیار خوب هست مخصوصا در گرند اسلم ها ولی در خاک خیلی بهتر هست (مثلا نادال در رولند فقط 1 بار باخته یا رکورد های دیگه ش) که این مساله به توانایی بسیار بالای نادال در بازی رو خاک برمی گرده. هم خود ِ خاک ( بحث حرکت در زمین ، لیز خوردن و ... ) و فاکتور های مثل کند و های باونس بودن. برعکسش سمپراس هست که در زمین های تند مثل ویمبلدون و یو اس اپن عالی نتیجه می گرفت ولی در رولند به فینال هم نرسید.(البته اون موقع هم سطوح تند ، تند تر از الان بودن و خاک کند تر از الان) یا در مورد فدرر که در بارکلیز به علت ایندور بودن و لو باونس بودن سطح ، شرایط کاملا به سودش هست.

4. مچاپ : حریف در تنیس بسیار مهم هست و وقتی سطح بازی ها به هم نزدیک باشه میتونه تاثیر زیادی بزاره. در این مورد زیاد صحبت شده من فقط چند مثال می زنم. فدرر بازیکنی هست که بکهند اسلایسش خیلی به کارش میاد ولی در مقابل نادال به دلیل نوع بازیش نمی تونه کارایی داشته باشه. اگر دقت کرده باشید فدرر معمولا مقابل نادال ازین ضربه استفاده نمی کنه مگر اینکه مجبور بشه. مثال های دیگری هم میشه زد. مثلا بازیکنی که سرویس خوبی نداره اگر مقابل اندی ماری که ریترنش بسیار خوب هیت قرار بگیره به احتمال بسیار زیاد راحت شکست می خوره. یا بازیکنی که ریترنش خوب نیست هرچقدر سطح بازیش بالا باشه مقابل بازیکن های بیگ سروری مثل ایزنر و ... دچار مشکل میشه. بحث مقابله چپ دست ها راست دست ها هم که کاملا واضح هست.

این ها مهم ترین عوامل هستند ، البته میشه عوامل دیگه ای هم اضافه کرد. (کسانی که تنیس ر جدی تر دنبال می کنن همه یا اکثر اینایی که گفتم بلدن ، من بیشتر برای بقیه که تازه با تنیس آشنا شدن توضیح دادم.)

نکته ای که این جا وجود داره و کمتر بهش دقت میشه اینه که این عوامل همه مربوط به قبل از بازی هستند و به عبارتی قابل پیش بینی هستن : سطح بازی بازیکن ها و فرم معلومه ، شرایط بازی و مچاپ هم مشخص هست. عامل دیگه ای که ربطی به قبل بازی نداره و اتفاقا در بعضی بازی ها از تمام عامل های بالا مهم تر میشه اتفاقات خود ِ بازی و عملکرد بازیکن ها مخصوصا در امتیازات مهم هست. شما ممکنه فرم بسیار خوبی داشته باشی و جزء تاپ 10 هم باشی ولی با یکی دو اشتباه و بازی خوب حریف برک شی و روحیه ت افت کنه. از طرفی روحیه حریف بالا بره ، در ادامه و لحظات حساس بهتر عمل کنه و بازی ر از شما ببره. خیلی از بازی های بزرگ بوده که با 1-2 امتیاز برگشته (turning points) و کاملا روندش تغییر کرده ، بازیکنی که کاملا برتر بوده افت کرده و بازی ر باخته. این مسئله در استفاده از گیم پوینت ها (چه برک پوینت چه سرو خود بازیکن ) و البته تایبرک به چشم می خوره. مثلا شما می تونید چند بازی راجر که به لحاظ سطح بازی نزدیک به هم بوده ر با هم قیاس بکنید. در یک بازی آمار برک پوینتش مثلا 1 از 10 هست ، در یک بازی 3 از 5 . تفاوت این ها باهم خیلی زیاده ، بعضی وقت ها در حد بردن یا نبردن یک گرند اسلم. چند اشتباه یا بدشانسی میتونه کاملا بازی ر دگرگون بکنه و طبیعی هست که هر چی بازیکن بزرگتر و باتجربه تر باشه در لحظات حساس بهتر عمل می کنه و اشتباهاتش تاثیر کمتری در ادامه بازیش دارن.
بعضی وقتا گفته میشه اگر دو بازیکن X و Y (منظور بازیکن های خوبی هست که سطح بازیشون نزدیک به هم هست نه مثلا رنک 1 و 70!) در بهترین فرمشون باشن حتما X می بره! جدا از اینکه بهترین فرم یه چیز تئوری و ایده آل هست و معمولا برای دو بازیکن توامان اتفاق نمی افته ، در این حرف اون عامل بالا لحاظ نشده. نتیجه ش چیه ؟ یه استدلال ابطال ناپذیر (استدلالی که ابطال ناپذیر باشه قطعا غلط هست.) مثلا نواک اندی ر میزنه اگرم ببازه معلومه همه بازیشُ نکرده یا برعکس : اندی نواکُ میزنه اگه ببازه معلومه خودش نبوده. کری و کل کل بحثش جداس ولی در بحث جدی سعی کنید ازین استدلال ها پرهیز کنید.

این از عوامل. یه بحث دیگه بحث بدن سازی و برنامه بازیکن برای تورنمنت ها هست. مثلا فدرر در فصل خاک برنامه ریزیش به شکلی هست که در اواسط رولند به اوج خودش برسه. یا نادال جوری عمل می کنه که بهترین فرمش در تور امریکا در اوایل یا اواسط یو اس اپن باشه. البته مسلما این به این معنی نیست که برنامه برای مسترز ها ندارن و به اون ها به عنوان دست گرمی نگاه می کنن. بازیکنی که که به عنوان دست گرمی نگاه کنه نه راکت می شکنه نه شدیدا عصبانی میشه نه داد بیش از حد می زنه. اینا یعنی این تورنمنت برام خیلی مهمه. ممکنه یه بازیکن اصلا قصد نداشته باشه در یک مسترز شرکت بکنه ولی بر اساس قوانین atp مجبور هست. برای پرهیز از خستگی و مصدومیت و ... میاد دور 2 میبازه میره ، ولی وقتی بازیکنی به نیمه نهایی مسترز رسید تمام توانش ر میزاره که موفق باشه و اگر باخت دلیلش این نیست که همه تلاشش ر نکرده و براش مهم نبوده و ... . از نظر بعضی ها مهم اونهایی هست که بازیکنشون می بره!! خیلی تفکر ابتدایی ای هست. مهم تر بودن گرند نسبت به مسترز یه بحثه ، اینکه اصلا مسترز مهم یه بحث دیگه که واضحه حرف غلطیه. برنامه آمادگی و بدن سازی خیلی از بازیکن ها هم متفاوت هست. بعضی بازیکن ها که تواناییشون کمتر هست برعکس می کنن و چون می دونن شانسشون در مسترز ها بیشتر هست جوری کار می کنن که اونجاها به اوج برسن.