[sahand]

نوشته اصلی توسط Alireza Murray

دوستان راجری درد و دلاشونو کردن گفتم ما هم بکنیم
برای خودمو متاسفم واقعا متاسفم ، به جای اینکه در این سن و سال از زندگی لدت ببرم و حال کنم دارم هر روز افسرده تر میشم برای خودم متاسفم که بعد هر باخت اندی حالم بد میشه و گریه میکنم از دیشب تا حالا که سر درد گرفته هنوز حالم خوب نشده نمیدونم واقعا نمیدونم باید چکار کنم.
ای کاش میشد تنیس رو ول کنم خیلی مسخرست که از وقتی بیدار میشم تا وقتی میخوابم همش دارم به تنیس فکر میکنم وقتی فکر میکنم توی این دوسال چقدر داغون شدم میگم خاک تو سرت ای کاش میشد حداقل اگه تنیس میبینم اون رو به صورت تفریحی نگاه کنم
الان تنیس شده زندگیم و نمیتونم ولش کنم و میدونم موقع کنکور هم نمیتونم ولش کنم ولی ای کاش میتونستم در این چند سالی که تنیس دیدم میبینم به جز داغون شدن و افسرده شدن هیچ چیزی گیرم نیومده و هر روز هم که میگذره بیشتر داغون میشم الان واقعا نمیدونم باید چکار کنم انگار هیچ چیزی برام مهم نیست همه چیز انگار برام خسته کننده شده و هیچ چیزی نمیبینم که بخوام باهاش لذت ببرم

علیرضا جان تا حدی با تو موافقم منم دیگه خسته شدم امسال بارها به اندی فرصت داده شده بود ولی کو مرد استفاده از فرصتها.من وقتی نتیجه را فهمیدم ناراحت نشدم حسابی کلافه شدم.خسته شدم بی حوصله شدم ولی به اندازه تورنمنتهای قبل نه چون انتظارش می رفت.اگر اینقدر داغون شدی امروز برو بیرون با دوستات خوش بگذرون تا یه کم حالت بهتر شه.من دیروز و دیشب یه سری اتفاق برام افتاد که باعث شد ماجرا رو فراموش کنم ولی امروز وقتی دوباره اومدم اینجا همه چی زنده شد ولی نه مثل قبل و الان سبک تر از قبلم. منم کمتر از دو سال دیگه کنکور دارم و فقط خوشحالم که بعد از اون میتونم دو تا گرند رو با خیال راحت بدون هیج دقدقه ای ببینم ولی فکر نکنم موفق به دیدن درست رولند بشم.در آخر به امید خوشحال شدن طرفداران اندی و درود به علیرضا جان با غیرت ترین دوستدار اندی.