[Ahoura]

دوستان اين دو بحث كاملا جدا هستند. روي فرم نبودن با زماني كه بازيكن روي فرم هست و نمي تونه پيروز بشه با هم تفاوت داره. استرالياي امسال رو به ياد بياريد . بازي راجر و نوواك. در اين بازي راجر كاملا روي فرم بود اما بايد اعتراف كرد كه واقعا نتونست از پس نوواك بر بياد . يا يه نمونه ي ديگش همين چند شكست اخير رافا در مقابل نوواك . رافا كاملا روي فرم بوده. اگر روي فرم نبود كه به فينال نمي رسيد. پس روي فرم بوده. اين شكست ها رو نميشه با بهونه ي روي فرم نبودن پوشوند. اما شما لندن دو سال پيش رو به ياد بياريد . جايي كه رافا با سه شكست متوالي يه امتياز هم كسب نكرد و در همون مرحله ي گروهي حذف شد. آيا واقعا اگر رافا مثل هميشه بازي مي كرد باز هم اين نتايج به دست ميومد؟ پس ميشه اين شكست ها رو دليل بر آماده نبودنش دونست. گاهي اوقات متاسفانه اين دو بحث به خاطر تعصب با هم قاطي ميشه. مثلا بازي راجر و نوواك كه بعضي ها بعد بازي گفتن نوواك روي فرم نبوده ( نيما منظورم با شما نيست كلي مي گم ) . اين از اون نمونه هايي بود كه با تعصب بيجا باعث قاطي شدن اين دو بحث مي شد. در آخر هم من با حرف هاي بابك كاملا موافقم. درسته كه روي فرم نبودن گاهي اوقات دليل شكست خوردن هست ولي اين دليل اصلا مناسب نيست چون بازيكن بايد تلاش كنه كه روي فرم مناسب بمونه .