در آمریکا و برخی کشورهای دیگر میزان مهارت بازیکنان تنیس با
نظام ردهبندی NTRP بیان میشود. این نظام را
انجمن تنیس ایالات متحده در سال ۱۹۷۹ مطرح کرد و تاکنون به کار میرود. در این نظام مهارت بازیکن با عددی بین ۱٫۰ تا ۷٫۰ بیان میشود. اعداد دیگر که میان این دو عدد قرار دارد هریک به اندازه ۰٫۵ از عدد پیشین بیشتر است. بدین ترتیب سیزده رده داریم. در زیر توضیح هریک از این سیزده رده آمده است:
- ۱٫۰ این بازیکن تازه میخواهد تنیس را شروع کند.
- ۱٫۵ این بازیکن تجربهای ندارد و بیشتر در تلاش است که توپ را در بازی نگهدارد.
- ۲٫۰ این بازیکن به تجربه بیشتر نیاز دارد. ضربههای او آشکارا اشکال دارد ولی میداند که در بازی تکنفری با دونفری باید چگونه و کجای زمین بازی کند.
- ۲٫۵ این بازیکن میتواند حدس بزند که توپ از کجا سر در میآورد ولی در رسیدن به آن مشکل دارد. میتواند با بازیکنی در سطح خودش چند ضربه پشت سر هم مبادله کند.
- ۳٫۰ این بازیکن در زدن ضربههایی با توان متوسط نسبتا موفق و یکدست عمل میکند ولی نمیتواند همه ضربهها را درست بزند و ضربههایش از نظر جهت و عمق و توان تنوع ندارد. در بازی دو نفره بیشتر یکی جلو میایستد و یکی عقب.
- ۳٫۵ این بازیکن در زدن ضربههای متوسط به حد اطمینانپذیری رسیده ولی ضربههایش هنوز عمق و تنوع ندارد. میتواند با حالت تهاجمی در جلوی تور بازی کند. در بازی دونفره دارد به همکاری تیمی نزدیک میشود.
- ۴٫۰ ضربههای این بازیکن چه در فورهند و چه در بکهند، و در کنترل جهتها و عمق ضربهها، اطمینانپذیر است. در اجرای لاب و والی و ضربههای از بالای سر موفقیت دارد. در ضربههای سرویس گاه باعث خطای حریف میشود. ممکن است رلیها را به خاطر بیصبری ببازد. به روشنی در بازی دونفره همکاری تیمی نشان میدهد.
- ۴٫۵
- ۵٫۰
- ۵٫۵
- ۶٫۰
- ۶٫۵
- ۷٫۰ این بازیکن از راه جایزههای مسابقههای حرفهای نان میخورد.