[PowerVu]

من هم به نوبه خودم قهرمانی نواک رو خدمت همه طرفدارانش صمیمانه تبریک می گم. نواک از قهرمانی پارسال در دیویس کاپ حسابی غوغا کرده و همینطور داره میره جلو. این قهرمانی هم حقش بود چرا که تونست بهترین های جهان (فدرر و نادال) رو با اقتدار و پشت سر هم ببره.

رافا هم متاسفانه ضعیف بازی می کنه و حقش غیر از باخت چیزی نبود! برای برد و مخصوصا قهرمانی نمیشه فقط چند دقیقه خوب بود! سرویسش خیلی بگیر نگیر داره و همیشه در حال Struggle هست! (برعکس فدرر) و ضرباتی که همیشه ازش Winner انتظار داشتیم، همگیشون امشب تبدیل به Unforced Error شدند!

راستی عمو تونی نادال، در این تورنمنت اصلا نبود (گویا به امریکا نیامده)
خلاصه پشت پرده رافا همیشه برام سوال برانگیزه! از قبل از شروع بازی دوارمـَن به بعد رافا خوب نبوده. امیدوارم این افت کیفیت هیچ دلیلی خارج از مسائل تنیسی نداشته باشه.

آرزو می کنم این تلنگر خیلی جدی، برای رافا درس خوبی باشه چون امثال جوکوویچ و سودرلینگ و ماری تعدادشون داره زیاد می شه و امتیازهای زیادی هست که ماتادور باید ازشون امسال دفاع کنه!

کاش مثل مربی های فوتبال ایران کسی بود که به رافا :: شـوک :: بده!
ضمن اینکه رافا به تمرین تمرین و تمرین احتیاج مبرمی داره، باید کسی پیدا شه که روی مسائل روحی ماتادور کار کنه! من در این تورنمنت اصلا خنده از ته دل ندیدم! همه ش تحت فشار و استرس به نظر می رسید و به قول Peter Dunnigan گزارشگر استرالیایی چنان Dug a Hole For Himself که برای بیرون اومدن ازش به مشکل برخورده بود! این بود که بعد از برد در یک بازی ساده برابر کارلوویچ که خودش سختش کرد، اونجوری احساساتی شد تا از فشار روانی وارده خلاص شه!

رافا اگر می دونستی به عنوان یکی از قطره های اقیانوس عاشقات، قلبم همیشه برات با تمام وجود می تپه، آیا باز هم اینطوری بازی می کردی؟ آیا در مسیر کسب آمادگی ذره ای سهل انگاری می کردی؟