توی تنیس مثل رشته وزنه برداری قدرت زیاد تو چش نیست بلکه زمان ضربه مهمه بطوری که یک بچه طوری توپو با قدرت میزنه که آرنولدم نمیتونه یه همچین ضربه ای بزنه این فن شبیه به فن مشت نزدیک بروسلیه که با فاصله کم با قدرت زیاد به حریف ضربه میزد و رازش در استفاده به موقع و هم زمان از کل نیروهای دست پا کمر و پنجش بود که ما توی تنیس با استفاده هم زمان از نیروهای مختلف در یک زمان واحد میتونیم ضربه قدرتی به توپ بزنیم بدونه اینکه دست و پای جی کاتلرو داشته باشیم
|