[milad28235]

به هر حال نمی تونی کتمان کنی که انگیزه ها در یه بازی نمایشی، کمتر از یه بازی رسمیه
مثلا سودرلینگ دیشب وقتی اوایل ست سوم برک شد، راکتش رو به زمین کوبید از بس که ناراحت شد
در بازیهای رسمی، بعلت اینکه پای پول، امتیاز، افتخار و ... وسطه، خیلی فرق داره



بله، کاملا قبول دارم
خیلی وقتا می شه خوب بازی کنی و ببازی
خیلی وقتا ممکنه بد بازی کنی و ببری

در مورد راجر هم گفتم، مقابل بگدتیس خوب نبود، حتی اگه می برد
رافا هم دیشب خوب نبود، حتی اگه می برد
یا راجر مقابل بنتو، بد نبود ولی باخت
اون عملکرد تنیسوره که در زمین مهمه، قبول

شما می گی دیشب در یه بازی رقابتی باخت، و این ایرادی نداره
ولی من می گم رافا اصلا نباید به لیوبیچیچ اجازه ی یه بازی رقابتی رو بده
انتظاری که من ازش دارم اینه
همون طور که راجر نباید به بگدتیس اجازه ی یه بازی رقابتی رو بده
باید بزنه له کندش

شما می گی سال 2008 مقابل سونگا پودر شد، ولی امسال برک پوینت داره مقابل موری
خوب من از این منظر نگاه می کنم
سال 2008 قهرمان شد ، امسال توی یکچهارم در سه ست پیاپی باخت
آنچنان هم بازی Competitive نبود به قول شما خارجی ها
بازی در کنترل موری بود، هر چند خیلی رافا سعی می کرد بازیش رو دیکته کنه، ولی باز هم در انتهای روز می شد گفت رافا یه بازنده ی مطلق بود



شاید شما بگی باخت زیاد در ورزش پیش میاد
ولی باخت داره برای رافا به یه عادت تبدیل می شه که زیاد پیش میاد
باشه، باخت در مقابل داویدنکو مرزش از مو هم باریکتر بود، اما در مقابل موری چی؟
باختهاش در لندن و پاریس و تورنمنتهای پارسال چی؟

قبول ندارم، حاقل 3-4 تا پوینت توی تای برک رو یادمه که خیلی پسیو و شورت بازی کرد
بله، در طول بازی سرویس گیمهای خودش رو خوب هولد می کمرد و صدای پای باخت به گوشش برخورد نکرد
اما توی تای برک خودش رو نزدیک به باخت حس کرد و شد همون رافا