[mspayam]

نادال تصمیم سختی گرفت و امیدوارم که مشکلش جدی نباشه و توی تورنمنت بعدی برگرده. با این اوصاف قرعه ی جوکوویچ از قبل هم به مراتب راحت تر شد و دیگه اگه امسال نتونه این گرند رو بگیره بهترین فرصت عمرش رو از دست داده و باید قبول کنه که شاید اون هم جزو اون بازیکنان بزرگیه که هیچوقت این گرند رو نگرفتن. اما اگه بگیره و بعد از سال ها اولین کسی بشه که در دو گرند اسلم اول سال پشت سر هم قهرمان می شه اون موقع به خاطر مصدومیت فدرر و نادال، حتی کلندر گرند اسلم هم براش دور از دسترس نیست.

از طرف دیگه تا روز تولد سی امین سال تولد نادال چیزی نمونده و با اینکه نادال داشت دوباره به فرم ایده آل خودش می رسید، اما این مصدومیت به عنوان زنگ خطری براش بود که نشون می داد رقبای اصلیش فدرر و جوکوویچ نیستن، بلکه بالا رفتن سنشه که باعث می شه بدن او سر زندگی و شادابی دهه ی 20 رو نداشته باشه.

اگه شما هم مثل من سنتون به بالای سی سال رسیده شاید این نکته رو تجربه کرده باشین که چقدر عملکرد بدن در مقایسه با سال های قبل افت می کنه و اون بافت های آسیب دیده دیگه به سرعت قبل ترمیم نمی شن. فدرر و نادال هم به همین مشکل مبتلا شدن و به تدریج باید شاهد افول درخشان ترین سال های تنیس مردان باشیم.

ادیت: پی نوشت: شاید اون افرادی که از الان پیش بینی می کنن که جوکوییچ رکوردهای فلان و بهمان رو به زودی فتح می کنه بد نباشه به این نکته هم دقت کنن که سن جوکوویچ فقط یک سال کمتر از ناداله و اون هم مصون از آسیب دیدگی نیست. با اینکه من شخصاً دوست دارم هر بار رکوردهای قبلی شکسته بشن و رکوردهای جدیدی به وجود بیان تا انگیزه ی رقابت بالاتر بره، اما پیش بینی های زودهنگام هم باعث می شن یه مجموعه ای از عوامل موثر در ثبت اون رکوردها رو نادیده بگیریم.