خب سه دور از مسابقات تموم شد و به جز نادال تمام مدعیان به دور چهارم رسیدن. از سمت نادال استاد کوزنتسف به دور چهارم رسید، و این اولین باریم هست که به یک هشتم یه گرند اسلم میرسه، فکر کردن به این موضوع شاید باعث افسوس بیشتر هوادارای رافا بشه.
اما بر خلاف انتظار بازیهای مدعیان بالا و پایین جدول خیلی خوب و تماشاگر پسند از آب در اومد، هم دیروز جوکو و هم امروز ماری مقابل سپی و سوزا کمی اذیت شدند. نواک که بازی رو خیلی محکم و مقتدرانه شروع کرد در آستانه بیگل کردن ست اول هم بود توی دو ست بعدی با بازی هجومی و کم اشتباه و سرویس های خوب سپی کمی به چالش کشیده شد و چندجا سرویسای خوبش به کمکش اومد و تونست خودشو از مخمصه رها کنه. الان جوکو 39 بازی متوالیه که مقابل حریفان ایتالیایی برنده میشه. دور بعد هم به نظر من بازی نسبتا آسون و کم درد سری داره، سیمون نمیتونه هیچ خطری برای نواک ایجاد کنه.
بازی موری-سوزا به نظر من تا اینجا یکی از بازیهای خیلی خوب تورنومنت بوده، سوزا که تا قبل از این تو هارد 6 بازی متوالی به ماری باخته بود و حتی یه ست هم نگرفته بود امروز تو بیشتر زمان بازی پا به پای ماری پیش رفت و رالی های خیلی زیبایی هم داشتند. سوزا تقریبا به اندازه ی خود ماری بریک پوینت داشت، فقط چندجا اسیر تجربه و همینطور شانس ماری شد. توی ست اول 3 بار لبه ی تور به کمک ماری اومد و امتیازای حساسی رو بهش داد که اگه اینطور نمیشد شاید سرنوشت بازی هم تغییر میکرد.
استن هم که 3 4 سالی هست توی استرالیا خوب کار میکنه و تا اینجا مطابق انتظار اومده بالا، بازیش با استپانک رو دیدم، کماکان مثل دو سال گذشته از نظر بدنی کاملا سرحال و آماده و به قول معروف رو فرم هست که با توجه به سن و سالی که داره واقعا جالبه این موضوع. دور بعدی حساس ترین بازی قطعا بازی استن-رائونیکه، خیلی دلم میخواد ببینم رائونیک واقعا چیزی برای ارائه دادن مقابل نفرات بالای رنکینگ داره یا همینجوری یه چیزی گفته که اگه راهی واسه بردن نواک پیدا کنم میتونم قهرمان شم!
بازی فد رو هم فقط چند گیم جسته گریخته تونستم ببینم، اما میدونستم دیمیتروفو تقریبا راحت میبره، در کل اصن نمیدونم روی یه تنیسور متوسط مث دیمیتروف چرا اینقدر مانور داده میشه!
اما تو بخش زنان طبق معمول سرنا مث بولدوزر داره از رو همه رد میشه
من این یکی دو سال بازیهای زیادی ازش دیدم، انصافا خیلی خوب تنیس بازی میکنه و اصلا اینطور که بعضیا میگن موفقیتش فقط به خاطر قدرت بدنی و زور بازو و این حرفاست نیست! آزارنکا هم تورنومنت خیلی خوبی داشته تا الان، 3 بازی کرده و هنوز در مجموع 6 گیم نباخته! بانو ماریا هم که این دور با بنچیچ بازی داره، بازی آسونیم نیست، به نظرم اگه همین دور شکست بخوره خیلی بهتر از اینه که برای بار هزار و سیصدم سرنا راه فرودگاه رو بهش نشون بده!
در نهایت فکر میکنم رادوانسکا و مدیسون کیز در کنار همین سرنا و آزارنکا نیمه نهایی زنان رو برگزار میکنند.
این عکسو دیدم یاد قدیما افتادم. یاد اولین استرالین اوپنی میفتم که از یورو اسپورت زنده میدیدم، سال 2006، فد از اواسط 2005 همه رو درو میکرد، 2006 هم به فینال رسید و از اونورم باغداتیس شگفتی ساز شده بود، اومد و ست اول فینالم برد و همه فکر میکردن یه پدیده جدیده، ولی خب داستان استاد باغداتیسم به همون استرالیای 2006 ختم شد
دقیقا روز فینالم یادمه که به خاطر درس مضحک آمادگی دفاعی باید میرفتیم میدون تیر و بنده به خاطر همین بازی فینال اصلا کل و یوم مدرسه نرفتم و نشستم پای تلویزیون و از دیدن فینال لذت بردم!
یادش بخیر، چه زود پیر شدیم
