[roger 4 ever]

خب دوباره تنور تنیس داره داغ می شه و هر چه به انتهای فصل نزدیک تر می شیم، این داغی بیشتر و بیشتر هم خواهد شد...

1 - شکست امروز رافا امری قابل پیش بینی بود. به وضوح می شد افت کیفیت فنی نادال رو نسبت به پکن مشاهده کرد که این امر هم ناشی از همون ویروس معده، آپاندیس یا هر چی که اسمش و می ذارن بود. امروز رافا کاملا سنگین بود و به هیچ عنوان اون شرایط «سبک بالی» طبیعیش رو نداشت و خب مادامی که نادال این پارامتر رو نداشته باشه، قطعا دچار مشکل می شه. در نماهای مختلف می شد در صورت نادال نشانه هایی از درد و ناراحتی رو هم مشاهده کرد. این تصمیم موندن در رقابت ها هم از نظر من تصمیم درستی بود، رافا نیاز داره هر چه سریع تر به روند و شرایط طبیعی برگرده و این مسئله هم تنها مادامی به حقیقت می پیونده که نادال بازی رسمی انجام بده. این آپاندیس به هیچ عنوان در زمان خوبی به وجود نیومده، انصافا رافا بد شانس هم هست که بلافاصله پس از بهبود مصدومیتش این مشکل براش پیش می یاد. به این ترتیب اگر رافا تن به جراحی بده شرایط سخت تر هم در ادامه خواهد شد...

2 - خب طبیعی است در تنیس وقتی وقفه ای قابل توجه بین مسابقات به وجود می یاد، همیشه «بازی اول» شرایط سخت و دشواری رو داشته باشه. به خصوص برای بازیکنی در شرایط فدرر این سختی و دشواری چند برابر هم می شه. کاملا قابل پیش بینی بود این نمایش فوق العاده پر اشتباه و آماتورگونه از فدرر که مجموعه ای از «چیپ پوینت» اون هم در انواع و اقسام مختلف رو به راه انداخته بود. البته به شخصه انتظار داشتم پس از پیروزی در ست اول رفته رفته شرایط بهتر بشه اما در ست دوم هم روند تغییری نکرد. نکته امیدوار کننده در این میان اما سیو 5 مچ پوینت بود که برای فدرر امری باور نکردنی محسوب می شه. به نظر می رسه سیو اون 2 مچ پوینت تاریخی در یو اس اعتماد به نفس فدرر رو در بازی های نزدیک روی مچ پوینت ها افزایش داده که به خودی خود امری فوق العاده هست. فدرر نیاز داره هر چه سریع تر به شرایط طبیعی مسابقه برگرده اگر می خواد در شانگهای به موفقیت برسه.

3 - بغض لئوناردو خیلی تلخ بود آخر بازی. درست نیست همه چیز رو به بازی پر اشتباه فدرر ربط بدیم چرا که لئوناردو امروز یکی از بهترین بازی های خودش رو انجام داد و تنها چند میلی متر با بزرگ ترین پیروزی دوران ورزشیش فاصله داشت. تلخ بود دیدن بغض لئوناردو مایر...

4 - و باز هم شانگهای و باز هم آن سنت همیشگی « این - این» و «اوت - اوت» در بازی های فدرر...چه قدر خوبن این چینی ها... راجر انگار داره تو دیویس کاپ برا تیم ملی سوییس بازی می کنه...خیلی هم شیک...

5 - در سن 250 سالگی(!) در این فیلد طلایی کشیدن رافا نادال از رتبه دوم به پایین هم در نوع خودش داستان ها داره...خیلی حرفه پس از عبور از سال نحسی همچون 2013 این چنین بیای و رنک 2 بشی اون هم چه فردی رو به زیر بکشی...خیلی حرف ها هست، خیلی سخن ها هست...به قول ivan pasquariello تنیس نویس مشهور: " 33 سالشه اما هیچ احساسی در این مورد نداره"...راجر فدرر و دیگر هیچ...