07-07-2014, 01:34 PM
|
#510
|
Former Staff
سپاس: 15,938
در 2,464 پست 29,057 بار سپاسگزاری شده
|
پاسخ : بحث و تبادل نظر پیرامون سومین گرنداسلم سال 2014 ؛ ویمبلدون
نقل قول:
نوشته اصلی توسط pouriya.alex
دوست عزیز اینکه اسم حریفای راجر رو لیست کردی و میگی "کیا رو بردیم" دقیقا یعنی چی؟!! مگه بقیه کیا رو بردن؟! چون حریف راجر در فینال نوله بوده به حریفای اونم اشاره و مقایسه باید کرد.
اول اینکه در گرنداسلم ها برای top4 در 3 دور اول "معمولا" قرار نیست اتفاق خاصی بیفته و حریف قدری به تورشون بخوره. یکم سخت یا آسون در نهایت طی میشن این مراحل.
راند اول که بازیکنای رنک 100 به پایین یا کوالیفای شده قسمتشون میشه و نباید انتظار داشت که راجر با بردیچ دست و پنجه نرم کنه!
در راند دوم فدرر ژیل مولریو برد(و از قضا با اقتدار برد) که اتفاقا آماده از قسمت کوالیفای اومده بود و واسه راند 2 حریف بدی نبود ولی این اقتدار راجر بود که محوش کرد از بازی! ازون سمت نوله با استپانک بازی کرد که چمن سطح مورد علاقشه و معمولا جلوی نوله خوب باز میکنه ولی نهایت زورش دیگه همون 1 سته. مطمئنم راجر براحتی شکستش میداد.
راند سوم ژیل سیمون حریف نوله و خیرالدو حریف راجر که بحثی نیست راجبش.
در راند 4ام سونگا حریف نوله بود که وضعیت اسفناکش در 1 سال اخیر بر کسی پوشیده نبوده و اتفاقا در دو گرند قبلی هم به راجر و نوله باخته (استرالیا به راجر و رولند به نوله). حریف راجر در این راند تامی روبردو بود.
یجا گفتین که به یه چمن باز محکم نخوردیم. در این مورد باید بگم در حال حاضر با توجه به سبکی که بازیکنای تور پیش گرفتن و اکثرا به بازی قدرتی از بیس لاین میپردازن نباید دنبال "چمن باز" گشت! شاخصه چمن شاید همون سرو&والی و پوینتای کوتاهه که اونم به لطف بازی راجر کمی به چشم میاد و گرنه بازیای فصل چمنم مثل بقیه فصول شده و بازیکنا هم کم و بیش فرقی نمیکنه براشون.
مثلا حریف راند 4 فدرر تامی روبردویی بود که اکثر نتایج خوبش روی خاک بوده ولی در راه رسیدن به راند 4 یرزی یانوویچ سمی فینالیست سال پیش رو 3-2 برد که اونم از قضا لیتون هیوییت بزرگ و قهرمان سابق ویمبلدون رو شکست داده بود. که بازهم در حدود 90 دقیقه محو هنر فدرر شد.
در 1/4 نوله مارین سیلیچ آماده رو شکست که الحق بازی سختی بود ولی ازون طرف فدرر هم با استن بازی کرد. خسته و مصدوم؟ بله از ست 3 مصدوم بنظر میومد ولی 2 ست اول رو که هر دو جنگیدن نتیجه 1-1 شد با این تفاوت که مشخص بود از اواسط ست دو راجر ریتم بازیشو پیدا کرده و مطمئنا مشکلی برای پیروزی مقابل استن روی چمن پیدا نمیکرد. تازه اگر جای سیلیچ و استن در 1/4 عوض میشد معلوم نبود نوله با توجه به مشکلاتش با استن بتونه بالا بیاد.
و اما در نیمه نهایی. هر دو حریف سرسختی در پیش داشتن ولی همه میدونن که فدرر استاد بازی با بیگ سروایی مثل رائونیچه و اینکه براحتی فدرر در 3 ست شکستش داد نشان از تبحر بالای فدرره نه ضعف حریف! این بازیکنای بیگ سرو اکثر بازیکنای تور رو به زحمت میندازن. ولی معمولا مقابل بردباریه فدرر "راحت تر" تسلیم میشن. جان ایسنر نمونه دیگشه که در همین عصر طلاییه نوله (2011 به بعد) 2 بار شکستش داده.
و اینچنین بود که این دو نفر به فینال رسیدن!
در مورد برنامه داشتن هم که خیلی تاکید داشتین تا اونجا که من میدونم فدرر اتفاقا با یک "برنامه کلی" وارد مسابقات شد و اونم تلاش برای زدن سروهای موثر، روی نت اومدن بیشتر و کوتاه کردن پوینتها بود (استخدام ادبرگ هم در این راستا بوده) که در نهایت زمان کمتری رو توی کورت سپری کنه که به هدفشم رسید و روز بازی فینال آمار نشون داد که راجر 10 ساعت و نوله 15 ساعت رو در کورت سپری کردن. البته روز بازی فینال این روش رو کمتر استفاده میکرد شاید بهتر بود. حداقل آمار پسینگ شات ها این رو نشون میده.
و در پایان باید بگم که فراموش نکنید هر بازیکنی که با شکست حریفانش به هر راندی از یک تورنمنت میرسه با شایستگی به اونجا رسیده و بجای لوث کردن حریفان بهتر به شایستگی ها پرداخت.
بعد از شکست فدرر دل و دماغ هیچیو نداشتم ولی تعجب کردم که یک هوادار فدرر، به فینال رسیدن راجر مدل ویمبلدون 2014 رو زیر سوال ببره چون حتی دشمنان فدرر هم به تحسین از راجر پرداختن. واسه همین صرفا "از نظر خودم" این پست رو دادم
|
یعنی چی ؟ یعنی اینکه مثل همیشه به گربه سیاهامون مثلا سونگا ، بردیچ و امثال اینا گیر نکردیم ! خودت میدونی هر بازی شرایط خودشو داره و نمیشه گفت مثلا چون نوواک سونگا رو راحت زد راجـر هم این کارو میکرد ! در باقی موارد هم همینه ، این حرف خنده داره که بگیم مثلا روبردو یانوویچ رو زد اونم هویت رو زده بود پس روبردو سخت ترین حریف واسه راجره !
اصلا این حرفا نیست ، بازم میگم هر بازی شرایط خاص خودشو داره ، مچ آپ ها متفاوته مثلا نادال به کیریوس باخت و کیریوس به رائونیچ ، در صورتی که اگه نادال میومد بالا شاید رائونیچو میزد ! این چیزی که شما میگی کاملا منتفیه داستانش . قبول کن اینایی که بهشون خوردیم یه جورایی مچ آپ های هلویی برای ما بودن که راجر با 70 80 درصد فرمش هم میتونست راحت بزنه اینا رو !
این از بحث قرعه و مسیر که همچنان من معتقدم مسیرمون بسیار هموار بود که فینالیست شدیم .
در مورد برنامه که واقعا خنده داره بگیم راجـر با برنامه داشت بازی میکرد ! کوتاه کردن پوینت که بدنه اصلی بازی راجر هست و 15 سالی میشه داره استفاده میکنه پس یه برنامه جدید و خاص نیست این موضوع ، چیزیه که همیشه بوده و جز ذات بازی فدرر هست این فاکتور . بله برنامه داشت روی نت بیاد ولی مثل آبکش توپ از چپ و راستش توی فینال رد شد .
شما بازیا 2012 رو ببین ، وقتی فورهند میزد و حمله میکرد روی تور عمرا نمیشد جلوش وایسی ، الان یه آپروچ درست نمیتونست روی نقطع ضعف حریف بکنه ، این برنامه ای که شما میگی من نمیدونم دقیقا در کجا بکار گرفته شد و نتیجه داد !!! اون سرویس هم بازم میگم جز ذات بازی فدرر هست ، چیزیه که همیشه بوده نمیشه گفت یه برنامه جدید و خاص برای ویمبی !
در آخر کسی فینالیست شدن راجـر رو لوث نکرد فقط واقع بینانه به موضوع نگاه کردم و دوست ندارم الکی یه مرسی بگم و از کنار این تور رد بشم .
در مورد تحسین هم این چیزا از راجـر گذشته ، من خیلی کُلی تر از این حرفا به راجـر نگاه میکنم ، فدرر دیگه جوون 19 ساله نیست که بخوایم واسه یه فینال اسلم تحسینش کنیم ، تحسین واسه این جوون مووناست که تازه دارن دور میگیرن ! خسته نباشه که تا فینال رسید توی فینال هم تلاششو کرد ولی میتونست بهتر هم باشه .
ویرایش توسط Ahoura : 07-07-2014 در ساعت 01:43 PM
|
|
|