به نظر من این انصاف نیست که وقتی تنیسور محبوبمون می بازه بیایم برنده رو خرد کنیم.
مثلا وقتی گولبیس فدرر رو برد خب خیلی ها به اون Medical Time out مسخره ایراد گرفتندو اما واقعیت اینه که گولبیس 2 ست از راجر گرفت و توی بازی هم نسبتا سر بود.
الآن هم همینه واقها معتقدم یه نفر فقط با سرو نمیتونه رافا رو ببره.
بکهند های فلتی که میزد و رافارو از زمین خارج می کرد یا فورهند های شورت انگلش عالی بود وبرای هر کسی مشکل درست می کنه. اگر به حریف ارزش بدیم در واق به تنیسور محبوب خودمون ارزش دادیم که در مقابل یه حریف قوی باخت نه یه بچه که فقط سرو زدن بلده!!!
اما مشکل کجاست ؟ این جور بازیکنا معمولا ریتم خودشون رو نمیتونن حفظ کنن به عبارت دیگه بعد از برد یه بازیکن بزرگ تورنومنت براشون تموم میشه و دیگه به بازی های بعدشون توجه لازم رو ندارند. برای همین وقتی بازی بعدیشون رو نگاه می کنیم میبینیم که اصلا اونی نبودند که بتونن یه تنیسور بزرگ رو شکست بدن.
به نظر من باید به کی ریوس احترام گذاشت چون خوب بازی کرد ریتمشو حفظ کرد و خوب سرویس زد و از بازیش لذت برد
.
در مورد تونی طرفداران نادال تا رافا تو یه بازی میبازه سریع میگن باید تونی رو عوض کنه اما آیا فکر کردین که نادال بدون تونی و یا با دخالت فرد دیگه ای چه روحیه ای پیدا می کنه؟
درسته تونی مشکلاتی هم داره اما به نظر من نادال با وجود اونه که اینقدر جنگندس .