پانچو سگورا

[archi]

فرانسیسکو اولگاریو سگورا بیستم جون 1921 در گوایاکیل اکوادور در خانواده ای پر جمعیت به دنیا آمد . در کودکی بیماریهای مختلفی داشت و حتی به راشیتیسم یا نرمی استخوان نیز دچار شد . پانچو با وجود قد کوتاه 168 سانتی متری که داشت در زمین بسیار تند و تیز بود و فورهند هایی که با دو دست می زد ویرانگر بود . جک کریمر حتی یک بار فورهند دو دست سگورا را قویترین ضربه ای خوانده است که در تنیس نواخته می شد . در هفده سالگی چندین تورنمنت را در امریکای لاتین برد و از گاردنر مالوی امریکایی که در دانشگاه میامی مربی تنیس بود ، نوعی بورس آموزشی تنیس دریافت کرد . در دهه ی 1930 به ایالات متحده مهاجرت کرد و شهروندی هر دو کشور را دارا شد . سگورا در 1944 قهرمان تورنمنت خاک ایالات متحده شد و در 1946 در تورنمنت سرپوشیده ی سالنی امریکا به عنوان قهرمانی دست یافت . ولی در فارست هیلز موفق نبود گر چه چند مرتبه به سمی فاینال نیز راه یافت . سالها پیش از آغاز عصر اوپن در 1947 حرفه ای شد . در تور حرفه ای بازیهای خوبی انجام می داد و حتی چندین بار برجسته ترین تنیسورهای حرفه ای وقت را شکست داد ، با وجود اینکه مدتها زیر سایه ی جک کریمر و پانچو گونزالز بود ولی در یو اس پرو چمپیون شیپ واقعا درخشان عمل کرد و سه سال پیاپی از 1950 تا 1952 آن هم در سه سطح مختلف فاتح یکی از مهمترین تورنمنت های حرفه ای آن هنگام شد و دو بار گونزالس را شکست داد ، دستاوردی که هیچ بازیکن دیگری موفق به تکرارش نشد . سگورا در تور حرفه ای ریگس - کریمر که به سال 1948 راه افتاده بود به جای تد شرودر برای بازی در مقابل قهرمان آماتور تنیس استرالیا دینی پیلز قرارداد بست و هفته ای سیصد دلار برای بازی در تور دریافت می کرد . سگورا چهار بار نیز در فینال یو اس پرو شکست خورد که تنها سه بارش در برابر پانچو گونزالس بود . در فینال 1962 در 41 سالگی به بوچ بوخهولتس امریکایی باخت . در سال 1952 - 1953 در تور حرفه ای کن مک گرگور استرالیایی را در 71 بازی شکست داد و تنها 25 بازی مغلوب شد . در سال 1952 که باج ، کریمر و گونزالس گاه به گاهی بازی می کردند ، سگورا رنک یک جهان بود و گونزالس در جای دوم قرار داشت . سگورا در 1950 هم رنک یک جهان را به طور مشترک مدتی در اختیار داشت . به گفته ی کریمر درآمدی که سگورا در طی شش یا هفت سال بازی اش در تور حرفه ای تنیس در دهه ی 1950 به دست آورد ، چیزی بیش از پنجاه هزار دلار امریکا می شد ، درآمدی که کمتر ورزشکار حرفه ای حتی در رشته هایی چون بیس بال ، فوتبال (امریکایی) و بسکتبال به دست می آورد . بنا بر گفته ی کریمر ، سگورا بیش از هر بازیکنی در مقابل تنیسورهای برجسته ی حرفه ای جهان بازی کرده است ، بیش از 150 بازی با گونزالس ، نزدیک پنجاه پیکار با رزوال ، باج ، سجمن ، ریگس و هود و چند صد بازی با خود کریمر که البته در هشتاد درصد بازیها جک کریمر ، سگورا را شکست داده است . گونزالس نیز در همین حدود برتری مقابل سگورا داشته ولی آمار تنیسور اکوادوری - امریکایی در برابر دان باج نزدیک بوده است ، سگورا 41 برد و 31 باخت در بازیهای رو در رو از پیلز در تور کریمر - ریگس ثبت کرده ولی این رکوردها بیشتر در زمانی بود که سگورا تازه داشت با شرایط بازی در سطوح سریعتر آشنا می شد . پانچو سگورا آمار هد تو هد برتری مقابل لوییس هود ، کن مک گرگور ، کن رزوال ، فرانک سجمن و تونی ترابرت به جا نهاده است . در تورنمنتی حرفه ای به سال 1951 که سرعت ضربات فورهند برخی بازیکنان به طور الکترونیک سنجیده می شد ، پانچو گونزالس با 112.88 مایل در ساعت، سریعترین فورهند را ثبت کرد ، جک کریمر با 107.8 پس از گونزالس قرار گرفت و ولبی ون هورن با 104 مایل در ساعت سومین نفر در رکورد گیری شد . در آن هنگام عموم کارشناسان فورهند سگورا را در میان معاصرانش قویترین ضربه می دانستند ، چونان که پیداست سگورا در آن رکورد گیری حضور نداشت . به سال 1962 با توصیه ی دوست خوبش مایک فرانکس در باشگاه تنیس بورلی هیلز آغاز به کار مربیگری کرد . بیشتر شاگردان پانچو ستارگان سینما بودند ، چهره هایی چون دینا شور ، دوریس دی ، جولی اندروز ، ریچارد کونت ، شرلی وینترز ، چارلتون هستون ، باربارا استرایسند ، دینا مریل ، کرک داگلاس ، رابرت اونز ، لورن باکال ، جین هکمن ، کارل راینر ، باربارا مارکس ، جورج اسکات ، جانت لی و آوا گاردنر . سگورا فرصتی هم برای کار با تنیسورهای برجسته ای چون جیمی کانرز و استن اسمیث یافت و همچنین با فرزندش اسپنسر سگورا که در دانشگاه کالیفرنیا در لوس انجلس درس می خواند . در 1971 بورلی هیلز را ترک کرد و به کارلزباد کالیفرنیا رفت تا کار آموزش تنیسورهای حرفه ای را جدیتر دنبال کند . شاید بتوان برجسته ترین شاگرد سگورا را جیمی کانرز خواند که از شانزده سالگی با او کار می کرد . پیش از نبرد مشهور دو جنس در 1973 بین بیلی جین کینگ و بابی ریگس ، سگورا آشکارا طرف ریگس را گرفت و شانس پیروزی را از آن وی دانست ولی در پی برد کینگ ، وی ریگس را تنها سومین بازیکن برتر رده ی سنی پیشکسوتان پس از خودش و گاردنر مالوی خواند و بیلی جین کینگ را برای انجام بازی دیگری فرا خواند اما کینگ این دعوت را نپذیرفت . سگورا پس از اوپن امریکا 1970 در فارست هیلز بازی انفرادی را کنار نهاد ولی همچنان تا 54 سالگی در اوپن امریکا 1975 در دابل بازی می کرد . پانچو سگورا در 1984 به تالار مشاهیر تنیس جهان وارد شد .

حرکت آهسته ی فورهند دو دست پانچو سگورا
https://www.youtube.com/watch?v=eMkIt2_xucs

http://www.extra.ec/media/ediciones//20110917/especial/16092011_064348.jpg